Een troubadour – zo leest ik in de Van Dale -is een ‘rondtrekkende zanger’. Rondtrekken is precies wat de zeer gewaardeerde New Yorkse singer-songwriter en muzikant Arlan Feiles tussen 15 en 24 september doet nu hij in de Lage Landen is. Op zijn concertagenda prijken optredens in Utrecht (TivoliVredenburg) en Leiden (Q-Bus), maar ook onbeduidende dorpjes als Lippenhuizen, Beilen, IJzendijke en Lambertschaag doet hij aan, waar je als rechtgeaarde Nederlander nog nooit van heb gehoord. Tenzij je natuurlijk een doorgewinterde troubadour als Arjan Feiles achterna reist.
Muziek van een sociaal betrokken mensenrechten- en milieu activist, die knipoogt naar de Amerikaanse culturele geschiedenis en dan wel het Amerika van Randy Newman, Bob Dylan en Greg Trooper. Voor zijn concert bezoekers is het aan te raden te kijken bij de verkoopstand. Arlan heeft namelijk vijf liedjes van Greg Trooper op eigen wijze geïnterpreteerd en uitgebracht op het mini-album Troop Vol. 1
Ik word wel graag uitgedaagd. Doorsnee muziek is er al genoeg. Spelend met dissonantie, met een tegendraadse benadering was ik drie jaar geleden volledig van de kaart door het album The Freelancer’s Blues van de New Yorkse singer-songwriter Dougie Poole. Met dank aan een Nederlandse distribute[...]
Comments Off on Dougie Poole – The Rainbow Wheel Of Death
Heiligt het doel de middelen? Dat is ook wat de muziekindustrie zich volgens mij afvraagt en in zekere zin, de promoters, distributeurs en anderen die de stukjesschrijvers van muzikaal voer voorzien. De laatste jaren neemt dat aanzienlijk af – zeker fysiek – en daar kan ik ook wel inkome[...]
Bij menig verstokte muziekliefhebber zal bij het horen en zien van de bandnaam een lichtje gaan branden. Als die niet refereert naar de gelijknamige jaren zesitg postpunk klassieker van The Velvet Underground, dan weet ik het echt niet meer. Een sympathieke buiging, dat wel, maar dat is ook de enige[...]
De term ‘achtergrondmuziek’ wordt vaak gebruikt om iets te beschrijven dat totaal niet je aandacht zou kunnen trekken. Muziek die zo oninteressant is dat je uiteindelijk vergeet dat het er zelfs is. Ik ben er niet van overtuigd, dat muziek die naar de achtergrond verdwijnt, inherent slecht [...]
Comments Off on The Paper Kites – At The Roadhouse
Vorig jaar schreef ik een stukje over Lightyears Better. Het vijfde volwaardige studio album van Tim Knol met prettig in het gehoor liggende op typisch Amerikaanse rootsmuziek geïnspireerde liedjes, die op aangename wijze mijn kop werd ingeramd. Constante kwaliteit gekoppeld aan een muzikale veelzi[...]
Waar onze vaderlandse singer-songwriter Danny Vera enkele jaren geleden als ‘ontdekker’ liep te leuren met de Amerikaan Brian Dunne, valt die eer nu te beurt aan de uit West-Virginia afkomstige Christian Lopez. Een sympathiek duwtje in de rug voor een zwaar ondergewaardeerde artiest. Maa[...]
Comments Off on Christian Lopez – Magdalena / The Other Side