Chris Carey is net uit de luiers als hij  in huis alles zoekt waarmee hij maar kan drummen. Ondanks verwoede pogingen van zijn moeder om hem piano te leren spelen pakt chris op elfjarige leeftijd toch de drumstokjes op. Tegenwoordig is hij drummer bij de formatie Railbird. Hij wordt in 2008 geínspireerd door Neil Young, Bob Dylan, Willie Nelson en Johnny Cash om zelf liedjes te schrijven en uit te voeren. Dat resulteert in het solo-debuut “Sunset Moon. Op deze cd speelt Carey akoestisch en elektrisch gitaar, mondharmonica en uiteraard de drums. Muzikaal wordt hij ondersteund door Tony Markelis(basgitaar), Kevin Maul (dobro en pedal steel), Tim Wechgelaer (viool en mandeolin) en Sarah pedinotti (achtergrondzang). Bij beluistering van “Sunset Moon” valt mij op, dat de muziek van Chris Carey blijft hangen en mij diep weet te raken.

De cd bevat tien semi-akoestische altcountry en americana pareltjes, zoals het prachtige ingetogen gezongen Travelling Song. Een nummer dat zeker niet zou hebben misstaan op de lp Harvest van Neil Young. Op subtiele wijze zingt hij over een ruwe zeeman, die zijn thuis mist in Angels & Sailors. Dit liedje wordt weemoediger door het prachtige vioolspel van Tim Wechgelaer. “Sunset Moon” bezit een aantal songs, die van mij airplay verdienen.Feelin Good en Nothin’ on my mind zouden zo door Chris de charts in worden gezongen. Carey durft tevens zijn grenzen te verleggen in het bluesy Freewheelin. A Rose is van uitzonderlijke klasse, mede door het schitterend duet met Sarah Pedinotti. Chris Carey bewijst op zijn solo-cd, dat hij een uitstekend zanger en liedjesschrijver is. De melodieuze nummers worden in vele gevallen ingeleid door Careys mondharmonicaspel.De combinatie van melancholische en meedogenloos klinkende composities zullen zeker in de smaak vallen bij folk, americana en altcountryliefhebbers. “Sunset Moon” is een plaat die onopvallend om je aandacht bedelt. Een warm album, die je tegen je aan zal drukken.

 

 

(Johan Schoenmakers)