Mijn ontzag voor creatieve mensen is enorm groot. Iets vanuit jezelf maken, en daarmee anderen verbazen, imponeren, intrigeren…..of gewoonweg plezieren, echt geweldig. Niet iedereen bezit de gave om niets om te zetten in iets. Point Quiet bestaat uit Jan van Bijnen (alles wat snaren bezit en zang), Hans Custers (bas, toetsen en zang), Daan van Diest (drums, trompet en zang), Pascal Hallibert (zang, gitaren en overall saus), Simone Manuputty (viool, glockenspiel en zang). Voormalig White Sands heeft zijn naam omgebogen naar Point Quiet. Net als Smutfish een aantal jaren geleden heeft deze band gekozen voor een vergelijkbare naamstransformatie. Pascal Hallibert, de zanger van Templo Diez, had wat mij betreft met zijn debuut White Sands al een enorme mooie statement gemaakt, een trend die zich overigens vlekkeloos continueert. Country Noir is de ideale omschrijving van de muziek die zich bijna filmisch laat aanhoren. Er wordt zeer treffend een mooie donkere en onheilspellende sfeer gecreëerd. Zoals de schitterend gemaakte hoesfoto van deze plaat uitbeeldt, schudt deze band het witte kurkdroge zand van zich af. Er is ruimte gemaakt voor een voller geluid, maar de intensiteit is zonder enige twijfel gebleven. (Ze hebben de foto voor deze hoes gekregen van een Amerikaanse fotograaf, mits het volgende album een nummer bevat over dit schitterende dier)
“There’s storm in our Minds today, there’s a storm in our Hearts, there’s rain in our eyes today, I dream of Texan skies.” is een zinsnede die eveneens de sfeervolle lading dekt. Voor muziekliefhebbers die voorganger “Deseronto” kennen weten dat deze band met zeer uniek werk komt. Country is een ietwat karige omschrijving van het type muziek waarmee Point Quiet zich manifesteert. Denk eerder aan een alternatieve mix van folk en country, waarbij bovendien allerlei eigenzinnige ingrediënten zijn toegevoegd. De overall sfeer is bijzonder knap vormgegeven; de muziek bevat de melancholie van Mickey Newbury en de zang is enigszins vergelijkbaar aan de dorre keel van Bill Morrisey, echter vakkundig doorsmeert. Een instrumentaal spooknummer sleept het album tenslotte geheel in de stijl van dit snaarrijke album naar zijn eind. Een album waarvan de term smaakvol niets anders is dan een bescheiden understatement, want ik vraag mijzelf af of er een Nederlandse artiest is die deze vier heren en hun talentvolle violiste dit jaar gaat overklassen. Point Quiet heeft iets magisch! Verwachting is dat de plaat tussen nu en zeer snel in de winkels ligt, of via de bekende Internet adressen beschikbaar komt.
Wil je de sfeer live meemaken? De eerste gelegenheid staat geboekt op 8 april in Bitterzoet te Amsterdam.
www.pointquiet.com
www.myspace.com/pointquiet
(Rein van de Berg)