Toen altsinger-songwriter Damien Jurado in 1997 debuteerde met het wonderlijke Waters Ave S., een plaat die de broze melancholie van John Martyn verbond aan de ongebreidelde energie van Steve Wynn, was onmiddellijk duidelijk dat we hier te maken hadden met een eigenzinnige en ongemeen boeiende muzikant. Dat voorgevoel werd in de daaropvolgende jaren steeds opnieuw bevestigd door negen albums en een resem EP’s waarvan de ene nóg mooier was dan de andere.
Saint Bartlett, waarop Jurado enkel rekent op de gewaardeerde bijdragen van producer/muzikant Richard Swift (zie ook de fantastische Mynabirds), is zonder enige twijfel de tiende parel aan zijn intussen toch al ontzagwekkende kroon. De plaat ademt zo mogelijk méér verlatenheid, weemoed en verlangen uit dan wat we totnogtoe van Jurado gewend waren.
In openingstrack Cloudy Shoes wordt die weemoed nog benadrukt door een synthesizer die mij aan het beste van de Engelse new wave band Tubeway Army doet denken. Maar in het volgende nummer, het openlijk met Phil Spector flirtende Arkansas, lijkt Jurado te hunkeren naar een (muzikaal?) verleden waarin leven, liefde minder gecompliceerd en overzichtelijker waren. Een gevoel dat nog eens wordt versterkt in Rachel & Cali, een nummer waarvan de tekst is opgebouwd in een dialoog: ‘Rachel would it be alright / If I stay here in the car / There’s too many people out there I don’t know / It’s noted I’m too shy / I can not be polite / just don’t feel confident in crowds’.
Dat gevoel van vervreemding, die voor een groot deel moet worden toegeschreven aan Jurado’s weinig alledaagse stem én manier van zingen, vormt een niet te ontwijken rode draad in Saint Bartlett. Zowel in het fors naar Neil Young overhellende Wallingford (tonnen distortion!), het bevreemdende Kansas City, doorspekt met vage flarden middengolfradio, en het confronterende Kalama (‘Mother, is it easy / Knowing that I will die soon / Will you keep me as ashes / Place don the mantle / Or thrown out?’) bieden ontregeling en tegelijk ook bemoediging. Rust en onrust. Scherpte en zachtheid. Schuurpapier en satijn. Maar bovenal schoonheid. Waardoor Saint Bartlett tot het beste behoort dat Damien Jurado de voorbije dertien jaar geboden heeft.
Damien Jurado opent het nieuwe seizoen van Roepaen Ottersum op 12 september