Het solodebuut “Gasoline Rattle” van de Amerikaanse singer-songwriter Mathew deRiso verscheen drie jaar geleden, dat een jaar later werd opgevolgd door “Mercifull 66”. Cd’s waar de aan een jonge Steve Earle herinnerende stem centraal stond. “Plank Road Drag” is, naast het werk met zijn band The Profane Saints, het derde album van Mat D., die in een  semi-akoestische setting is opgenomen met Saints bandlid Kurt Mullins. Een cd die volgens eigen zeggen is geïnspireerd na het bijwonen van een concert van de vioolspeler Dirk Powell. Gewapend met onder meer een akoestische gitaar, banjo en mandoline zoekt Mat D. zijn geluk in de donkerste uithoeken van de rock en folk. De mix van rauwe folkrock resulteert in een unieke verzameling van tien nummers.

In liedjes over tijdloze onderwerpen zoals de liefde, alcohol en auto’s klinkt het alsof hij al een heel leven aan zich voorbij zien trekken. Mede door de spaarzame begeleiding van Kurt Mullins wordt de luisteraar in zijn folksongs meegesleurd. Hoogtepunten op dit schitterende album zijn er te over, zoals het intieme Three A.M., het felle Resurrection Cadillac en het rauwe Ford Marriage. De ruwe randjes en pure kracht blijven veertig minuten lang op “Plank Road Drag” behouden.

De doorleefde stem en de aangrijpende liedjes van Mat kunnen je niet onberoerd laten. Een mooie rootsplaats door al zijn eenvoud en zeggingskracht.

Resurrection Cadillac (audiofile)

www.matdandtheprofanesaints.com
www.myspace.com/matderiso
www.myspace.com/matdamericana
 

(Johan Schoenmakers)