Terwijl in ons land alles erop wijst dat onze komende regering de klok vijftig jaar terug gaat zetten, vliegen gelijktijdig de albums met retromuziek ons om de oren. Australiër Christopher William Stonekings stijlgebied moet gezocht worden in het tijdperk van de twintiger en dertiger jaren bluesmuziek. Geboren in Katherine in het Northern Territory in 1974 slijt hij het eerste deel van zijn jeugd in een Aboriginalgemeenschap. De zoon van de Amerikaanse schrijver en leraar Bill Marshall Stoneking speelt vanaf zijn elfde levensjaar gitaar en richt twee jaar later zijn eerste eigen groep op. Zijn debuut vindt plaats in 1998 waarna hij zich steeds verder ontwikkelt als blueszanger en gitarist.
Jungle Blues is zijn vijfde album dat hij in Australië in 2008 uitbrengt. Nu, twee jaar later verschijnt dit album op de Europese markt en wordt duidelijk waarom uitgerekend dit album in zijn thuisland vrijwel elke prijs toebedeeld kreeg die in dat land voorradig is. Jungle Blues is in het genre van de vooroorlogse bluesmuziek een droom van een bluesalbum waarop C.W. en zijn begeleidingsgroep Primitive Horn Orchestra volledig uit hun dak gaan. Dat doet de liefhebber van deze muzieksoort ook want de liedjes op dit album sluiten naadloos aan op de fraaiste liedjes die in het verleden door de oorspronkelijke vertolkers van deze muziek gemaakt werden. Met zijn korzelige zangstem en een gevarieerde mengelmoes van originele instrumentaties is Stoneking erin geslaagd een stokoude muzieksoort nieuw leven in te blazen. Paradoxaal genoeg is Jungle Blues daarmee een van de vitaalste bluesalbums die we dit jaar geserveerd krijgen.
(Koos Gijsman)