Hyacinth House is niet alleen de titel van een magnifieke song op LA Woman, de laatste Doors-LP met de onsterfelijke Jim Morrison, het was ook de naam van een Zweedse band die in 2008 met hun tweede album Black Crows’ Country een juweel van een plaat afleverde (Black Crows’ Country! Lucky Stranger! Whiskey Nights! Beyond The End!). De plaat leverde hen behalve lof van de nationale en internationale muziekpers verder weinig concreet resultaat op waarna de band een stille voortijdige dood stierf.

Zoals dat gaat met de as van een feniks, stond uit de stoffelijke resten van Hyacinth House een opmerkelijk talent op dat dit niet altijd even vrolijke ondermaanse onlangs vergastte op een cd die de draad oppikt waar de groep hem liet vallen. Dat Mack Johansson, want over hem en zijn geweldige New Sweden gaat het, de echt drijvende kracht achter Hyacinth House was, zal niemand na het luisteren van dit album verbazen.

Met New Sweden biedt Johansson de luisteraar een intrigerende staalkaart van zijn persoonlijke americana: een aanstekelijk samenspel van country, folk, blues en soms gitzwarte rock, overgoten met een typisch Zweeds sausje dat de boel eens zo smakelijk maakt. En hoewel het album op kwalitatief vlak zeer eenduidig is, waarvoor niet alleen Johansson verantwoordelijk is maar ook zijn talentrijke begeleiders in het algemeen en gitaristen Jens Magnusson en Thomas Andrén in het bijzonder, zijn het met name de songs Jessica, Dalai Lama Karma Karma (waarin Johansson stem en frasering behoorlijk dicht in de buurt van David Gray komen), New Day Rising en ‘hidden song’ Northern Highway die mij ervan overtuigen dat we hier met een veelbelovende artiest te maken hebben. Benieuwd wat we nog van Johansson te horen krijgen. Intussen ligt de wereld van New Sweden voor het grijpen. Doe er je voordeel mee!

www.mackjohansson.com
www.myspace.com/mackjohansson

(Martin Overheul)