Voor de opnames van hun jongste album Circuital trekt My Morning Jacket zich in de zomer van 2010 terug in een zaal van een oud gymnasium in thuishaven Louisville. Terwijl de temperatuur binnen tot het kookpunt stijgt, raakt de groep steeds meer in de stemming en neemt haar verbazing toe over wat ze uit haar speakers hoort komen. Voorman Jim James gelooft in eerste instantie zijn eigen oren niet. Na het beluisteren van de opnames komt hij tot de conclusie dat ze met een proces bezig zijn dat het beste uit de groep haalt. Het is de directheid van spelen die in alle liedjes prominent de aandacht opeist en een lekker authentiek sfeertje oproept. In dat opzicht lijkt het alsof de groep de vitaliteit en impact van hun live optredens op dit album optimaal heeft weten vast te leggen.

Direct al met opener Victory Dance legt de groep zijn kaarten op tafel. Zang, synthesizer- en gitaarpartijen dwarrelen over een strak ritmisch tapijt terwijl licht psychedelische elementen voor de afronding zorgen. Circuital staat met beide benen in het hier en nu en vertoont gelijktijdig over de hele linie alle kenmerken van een doorwrocht groepsgeluid. De vele details hebben hun oorsprong in uiteenlopende zijtakken van de populaire muziek. Ook nu weer put de groep stilistisch uit menig vaatje al klinkt ten opzichte van voorganger Evil Urges uit 2008 dit album beduidend minder gekunsteld. Organisatoren van de vele zomerfestivals in ons land die op zoek zijn naar een aansprekende hoofdact zitten met deze groep altijd goed. De toeschouwers kunnen alvast hun aanstekers vullen voor het lied Wonderful (The Way I Feel) dat een serieuze gooi doet naar de titel van festivalballad van het jaar.

www.mymorningjacket.com

(Koos Gijsman)