Met leden van Doc Dailey & Magnolia Devil, The Bear, Belle Adair en The Pollies  kan je zeggen dat de stad Muscle Shoals in Alabama al enige tijd een supergroep rijker is. Het Amerikaanse gezelschap Lauderdale is sinds de oprichting in 2005, het naamloze debuutalbum uit 2007 en na honderden shows diverse keren van samenstelling gewijzigd. Momenteel bestaat de americana (of wat zanger Nile Lee zelf zegt: Alabamacana) vijfmansformatie uit Nile Lee (zang, gitaar), Patrick McDonald (drums), Daniel Stoddard (gitaar, steelgitaar, zang), Matt Green (basgitaar) en Ben Tanner (toetsen, zang). Lauderdale toont zich op de nieuwe cd “Moving On” met een combinatie van donkere country noirklanken en het southernrockgenre een stijlverwant van bands als Uncle Tupelo en Drive-by Truckers.

Wat direct opvalt zijn de vocalen van Nile Lee – een hese, luie zeldzame stem die de luisteraar soms tot tranen kan beroeren. Een stem hoeft niet altijd belangrijk te zijn. Wel wat je ermee zegt of doet. Liedjes als The Cost, Big Fish, At Night en Drink To Sleep lijken wel een tranendal op muziek. Melancholische klanken, gedragen door onder meer de piano en pedalsteel met ongekende tekstuele emotionele diepte en aandacht voor ernstig verstoorde relaties met je partner of familie. Op andere momenten (Dressed Like The Devil en Torn At The Seams) rockt Lauderdale als een raket. Voorlopig zit de aanhang van Lauderdale in Amerika en weet Europa nog bijna van niets. Hopelijk komt daar snel verandering in.

www.lauderdalemusic.com

(Johan Schoenmakers)