Nee, wees niet bevreesd! Dit is niet de titel van een album van een operazangeres op haar retour! Integendeel. We hebben hier te maken met het debuutalbum van Wolfendale uit Eindhoven. De kiem wordt gelegd wanneer de groepsleden Sander Strick(gitaar) en Marc van den Boom(bas) elkaar vinden in een gedeelde passie voor animatie, film en muziek. Een  eigen studio (The Epic Centre) wordt ingericht in een voormalig kantoorgebouw van Philips waarna het spel op de wagen kan. Al snel voegen de musici  Rudolf van  Bree(drums),Tijn Berkelmans(gitaar) en Remko Jansen(toetsen) zich bij het duo terwijl tevens Martin de Wagter (Frank Boeijen), Jan van Eerd (Spinvis) en ex-Roosbeeflid Harmen de Bresser op de gastrol staan. Een periode van repeteren, mixen, opnemen en het vervaardigen van artwork wordt afgerond met het verschijnen van dit album.

Na optredens in het voorprogramma van Blaudzun tekent de groep bij V2 en wordt producer Joe La Porta (Foo Fighters, Vampire Weekend en Fink) aangetrokken om de mastering te verzorgen. Met albumopener Vulture legt de groep zijn troeven direct op tafel. De atmosferische opzet wordt geserveerd met de allerfraaiste instrumentaties waarbij gitaarpartijen en keyboardsflarden in toom gehouden worden door eigenzinnige ritmische kaders. Ter aanvulling klinken goed passende koortjes die het gehoor strelen. Die atmosferische opzet zet zich voort in het vervolg van dit album. Het palet waarmee de liedjes ingekleurd worden, kent vele pastelkleuren die zorgen voor een luisterervaring die uitermate geschikt is voor dit jaargetij. In het landschap van de vaderlandse popmuziek is Wolfendale een aanvulling van internationale klasse waaraan we nog heel veel plezier gaan beleven.

 

www.wolfendalemusic.com

 

(Koos Gijsman)