Father John Misty is het alter ego van Joshua Tillman. Bekend als drummer van Fleet Foxes en schepper van enkele soloalbums. Waar ik eerlijk gezegd nooit warm voor liep omdat Tillmans sombere teksten en het gemis van de inbreng van de overige groepsleden voor mij een te grote hindernis vormden. Inmiddels heeft Tillman de Foxes vaarwel gezegd. Het plan een roman te schrijven, excessieve consumptie van paddenstoelen, een depressie plus een verhuizing naar Californië waren de opmaat voor dit album. Direct bij het verschijnen van dit album sloegen mijn collega’s ongelimiteerd aan het vergelijken. Ik zal u niet vermoeien met een opsomming maar als je alles bij elkaar harkt, kun je een halve eeuw popmuziek onderbrengen. Waarmee niet gezegd is dat Fear Fun de vlag is op een schuit met een zooitje ongeregelde liedjes. Integendeel.

In weerwil van de vele gehanteerde stijlvormen maakt het album een uitermate coherente indruk. Dat zit hem vooral in de liedjes zelf die onder een oppervlakte van toegankelijkheid alle ruimte bieden aan de gloedvolle vocalen van Tillman zelf en een groep bevlogen koorvocalisten. Tekstueel permitteert de Vader zich talrijke komische invallen waardoor hij genoeg tegenwicht aanbrengt voor het wat duistere gedeelte van het repertoire van dit album. Liefhebbers van kleurrijke klankbeelden zijn aan het goede adres. Producer Jonathan Wilson, die op de meeste liedjes meespeelt, weet met talrijke details precies de goede accenten aan te brengen. Tijdens de trektocht langs de stijlgebieden die de kern vormen van het DNA van de Amerikaanse muzikale traditie, ontmoet de reiziger vele pleisterplaatsen waar het goed toeven is. Deze stilistisch brede opzet van dit album staat er tevens garant voor dat dit een type album is waaraan je lang luisterplezier beleven kunt.

www.fatherjohnmisty.com

(Koos Gijsman)