Als muziekliefhebber probeer ik zoveel mogelijk bij te blijven. De nieuwste bandjes ontdekken om te horen of het misschien mijn ding is. Zo gaat dat als muzieknerd. Dat mijn omgeving mij af en toe niet begrijpt, het is niet anders. Een nieuw loot aan de boom, die het volgens mij wel eens ver zou kunnen schoppen is het album “Pick Me Up” van Ryan Purcell en zijn begeleiders van The Last Round met 201 fans en eentje daarvan ben ik. Althans, dat valt te lezen op hun facebook. De bekendheid van deze vijf heren blijft vooralsnog beperkt tot de plaatselijke muziekscene van hun thuishaven, de Amerikaanse stad Seattle.

 

Het album “Pick Me Up”, opgenomen in de Avast studio, is een staaltje afwisselend en ronduit sterk songmateriaal met frisse, rauwe en heupwiegende country en honky-tonkklanken, met tevens plaats voor de blues en rockmuziek. Of zoals ze het zelf noemen: ronky tonk. De hoofdrollen zijn weggelegd voor het knauwend, snerpend stemgeluid van Ryan Purcell, de splijtende gitaaruithalen van broer Evan en Peter Davidson, de galopperende ritmes  van drummer David McGraw en Charley Rowans onweerstaanbaar orgeltje, dat stof uit je speakers blaast. Whiskey doordrenkte muziek, die doet verlangen naar een Zomers weerbeeld. De ene na de andere memorable hook word je om de oren gesmeten. Samen met een stel fabuleuze en hartverscheurende ballads wordt de cd “Pick Me Up” van Ryan Purcell and the Last Round als een frisse salade opgediend, die vele ingrediënten kent en na een aantal happen steeds lekkerder gaat smaken. Zeker een aanrader voor mensen die verzot zijn op de-van-dik-hout-zaagt-men-planken muziek van Dan Baird of de boerenrock van John Mellencamp.

www.ryanpurcellmusic.com

(Johan Schoenmakers)