Twee jaar geleden schreven we ter gelegenheid van het geweldige White Horses het volgende over Kate Tucker: ‘Een stem als een engel, gitaren die klauwen als een cirkelzaag en een onmiskenbare knipoog naar grootheden als Mazzy Star, Lucinda Williams, Wilco de onvergetelijke Velvet Underground. Dat is de gemakkelijkste manier om de beeldschone Kate Tucker uit Seattle, Washington te omschrijven.’ Waarna we het ons toch nog iets moeilijker maakten door nog drie alinea’s aan de recensie toe te voegen om uit te leggen waarom Kate Tucker nu eigenlijk zo geweldig is. Of die kruistocht haar extra aandacht heeft opgeleverd in dit hellegat onder de zeespiegel is ons niet bekend. Wat we wél weten, is dat er sindsdien legio dagvlinders zijn langs gevlogen die aanzienlijk minder schoonheid te bieden hadden dan Kate Tucker, maar die op heel wat meer aandacht mochten rekenen.
Dat Tucker verdomd veel in haar mars heeft, valt eens te meer te horen op Ghost Of Something New, een EP die acht nummers telt. Enkele daarvan werden geschreven tijdens de opnamesessies van White Horse en een paar andere moesten verschijnen op een uiteindelijk nooit opgenomen plaat met haar oude begeleidingsband Sons Of Sweden. Dat laatste maakt meteen ook duidelijk waarom de melancholieke sfeer die haar vorige album kenmerkte, hier is ingeruild voor een wat scherpere rocksound. Niet dat de weemoed helemaal opzijgeschoven is: Gallery (hier in een afgewerkte en een nog betere demoversie) en Ghost Of Something New zouden zo op Tuckers vorige cd hebben kunnen staan. Maar de lichte verschuiving in toon overheerst toch. Op Shining Light resulteert dat in een rocksong waarin Tuckers stem wat in het gedrang komt. Maar dat wordt meer dan goedgemaakt door Get You Over en Almost, twee stevige tracks waar we wel een paar borden pap van lusten. Zoals we trouwens dit volledige EP’tje wel lusten.
www.myspace.com/katetuckermusic
www.facebook.com/katetuckermusic