Dat je een singer-songwriter niet uitsluitend moet beoordelen naar zijn liedjesteksten, ervoer ik tijdens mijn interview met Amerikaan Hayward Williams. Aanleiding voor het interview was het verschijnen van zijn album Another Sailor’s Dream in 2007. Een album dat vanwege de vele, doorleefde teksten sommige collega’s verleidde tot vergelijkingen met het oeuvre van Bruce Springsteen. Hoewel Hayward op jonge leeftijd al optrad in het clubcircuit in zijn thuisstaat Wisconsin, gaf hij aan dat de achtergrond van zijn teksten op Another Sailor’s Dream vooral gebaseerd waren op zijn ervaringen als onderwijsassistent met een van zijn leerlingen. Voor de financiering van zijn jongste album Haymaker ging hij via een oproep op Kickstarter met de digitale pet rond. Het benodigde bedrag werd door zijn fans binnen 24 uur opgehoest waardoor Hayward een afspraak kon maken met de studio.

Ook op zijn vierde album heeft Hayward gekozen voor een werkwijze waarbij de spontaniteit van de opnamesessies naadloos is overgezet naar de liedjes op het album. Hayward verkeert in topvorm en heeft op alle onderdelen van zijn vak grote stappen vooruit gezet. Bijgestaan door, onder anderen, vaste vriend en multi- instrumentalist Daniel McMahon presenteert Hayward een repertoire aan liedjes waar de klasse vanaf druipt. Zowel in de up-tempo liedjes met een heerlijk rockrandje als in de gevoelvolle ballads etaleert Williams zijn grote vocale capaciteiten. Dat hij daarbij ook in de studio emotioneel zichzelf tot het uiterste dwingt, is een extra pluspunt. Mede daardoor is Haymaker een uiterst volwassen album geworden met een hoog geloofwaardigheidsgehalte en een uiterst sympathieke uitstraling.

www.haywardwilliams.com

(Koos Gijsman)