RSS

Lloyd Cole – Standards

Het vuurtje dat Lloyd Cole met zijn Commotions op zijn laatste album Standards opstookt, werpt een licht op de beginperiode van zijn carrière. Dat de groep in het begin van de jaren tachtig stilistisch een a-typische verschijning was, is ook op dit album goed waarneembaar. Mij stoort dat ook nu nog steeds niet. The Commotions is een dijk van een begeleidingsband, Lloyd een begenadigd zanger en een bovengemiddeld getalenteerd liedjesschrijver. Dat Cole regelmatig zijn oor te luisteren heeft gelegd bij het werk van anderen, heeft mijn zegen. Invloeden van The Beatles, Chris Isaac, Television en Bob Dylan worden met veel respect en enthousiasme in het repertoire op dit album aangewend. Voorafgaand aan dit album schreef Cole niet geheel toevallig een recensie van de jongste Dylan-cd The Tempest. Het deed hem besluiten zijn carrière als muzikant nog niet op te zeggen.

Wat volgde was een periode van twee maanden waarin Cole acht uur per dag bezig was met het schrijven van de liedjes voor dit album. Liedjes die dankzij de terugkeer van de oorspronkelijke ritmesectie met Fred Maher en Matthew Sweet een heerlijke rock & rollondergrond hebben die terugvoert naar het midden van de jaren zestig. Er hangt een archetypische sfeer om liedjes als Opposites Day, Women’s Studies en het trage Myrtle And Rose. Een extra injectie met country-pop zorgt voor de nodige afwisseling. Gelijktijdig toont Cole met zijn Commotions ook op die momenten aan nog steeds op dat specifieke onderdeel de standaard te kunnen bepalen.

www.lloydcole.com

(Koos Gijsman)


Comments are closed.