Het derde volledige album van de Engelse zangeres-liedjesschrijfster Nancy Elizabeth heet Dancing en werd door haar volgespeeld in haar flat in Manchester. Nancy debuteert in 2005 op 21-jarige leeftijd met het minialbum The Wheel Turning King. Twee jaar later komt haar eerste volwaardige album Battle And Victory uit. Ze ontpopt zich tot een veelzijdige instrumentaliste die haar kunsten vertoont op een uitgebreid instrumentarium. Middels geluiden van akoestische gitaren, harp, cello, percussie, gamelan en blaasinstrumenten ontstaat een betoverend klankbeeld waaraan folkinvloeden, Balkanritmes en klanken plus middeleeuwse muziek kundig worden toegevoegd. Opvolger Wrought Iron is minder veelomvattend en kent een meer open geluidsbeeld. Aan de kracht en kwaliteit van de liedjes doet deze summiere opzet geen geweld, die blijven onverminderd van hoog niveau.

In de tussenliggende vier jaar heeft Nancy zich teruggetrokken om zoals ze zelf omschrijft als een schilder op een leeg canvas te kunnen beginnen. Veel meer dan op haar vorige producties staat haar pianospel centraal in de opzet van haar liedjes op dit nieuwe album. Akoestisch gitaarspel, spaarzame elektronische ritmes en incidenteel harpspel worden daar met haar vocalen in vele lagen bovenop geplaatst. Dancing is een formidabel album geworden waarop Nancy uiterst zorgvuldig haar talenten ontvouwt. Enerzijds kunnen er lijntjes gelegd worden met illustere acts uit de historie van de Engelse folkmuziek terwijl er gelijktijdig verbanden zijn met het werk van eigentijdse Amerikaanse collega’s als Tori Amos en Joanna Newsom. In de categorie verheven muzikale huisvlijt is Dancing van Nancy Elizabeth een uniek en overdonderend album dat in mijn lijstje voorlopig dit jaar de eerste plaats inneemt.

www.nancyelizabeth.co.uk

(Koos Gijsman)