De eerste tonen van Becks jongste album Morning Phase lijken afkomstig te zijn uit een adagio van klassieke componisten als Gustav Mahler of Anton Bruckner. In werkelijkheid zijn het de strijkersarrangementen van zijn vader David Campbell die op dat onderdeel geen geheim maakt van zijn inspiratiebronnen. Zes jaar trok Beck uit om deze opvolger van Modern Guilt te produceren. Een proces waarbij hij maar liefst in acht studio’s over de hele globe opnames maakte. Naast het vele solowerk dat hij in de beslotenheid van de studio opnam, is er een royale plaats op dit album ingeruimd voor de inbreng van Becks vaste begeleidingsband. Een groep muzikanten die hem al sinds het qua sfeer verwante folkalbum Sea Change uit 2002 terzijde staat. Drummer Joey Waronker, bassist Justin Meldal-Johnsen en gitarist Smokey Hormel spelen op de toppen van hun kunnen en zorgen voor een heerlijk warm muzikaal bad waarin het uiterst prettig vertoeven is.

Stilistisch heeft Beck gekozen voor veelal akoestische instrumentaties die in alle rust en met optimaal spelplezier in de studio ontstaan zijn. Naast een hoofdrol voor de sublieme instrumentaties zijn Becks uitmuntende vocalen een aparte vermelding waard. De melancholieke inborst van de liedjes op Morning Phase roept herinneringen op aan gekoesterde meesterwerken van David Sylvian als Brilliant Trees en Secrets Of The Beehive. Countryliedjes als Country Down en Say Goodbye zorgen ter afwisseling voor een welkome lichtere toets. Naar eigen zegge verschijnt binnenkort nog een album van zijn hand waarop de nadruk zal komen te liggen op het gebruik van drummachines en elektronica. Op Morning Phase houdt Beck het op de meer traditionele manier van muziek maken.

https://www.youtube.com/watch?v=H41bw8N-fQU

www.beck.com

(Koos Gijsman)