Aanvankelijk leren we Natalie Merchant kennen als zangeres van de Amerikaanse cultband 10.000 Maniacs. In 1981 sluit ze zich aan bij deze collegerockband met pretenties op het maatschappelijke vlak. De groep is de lieveling van jong en links Amerika en onderhoudt warme banden met een organisatie als Amnesty International. In 1993 verlaat Natalie de groep om zich te ontwikkelen als soloartiest. Tigerlily is het goed ontvangen debuutalbum dat twee jaar na haar breuk met 10.000 Maniacs door haar uitgebracht wordt. Het onlangs verschenen gelijknamige zesde studioalbum is het eerste album in dertien jaar waarvoor zij zelf de liedjes componeerde. Net als op de verbluffend fraaie voorganger Leave Your Sleep uit 2010 weet Natalie de luisteraar ook nu weer te betoveren met haar unieke stemgeluid en indringende voordracht. Zelfs de grootste onbenul op het muzikale vlak hoort vanaf de eerste seconde dat hier een zangeres aan het werk is die een volkomen eigen plek inneemt in de huidige populaire muziek.

Haar liedjes ademen stuk voor stuk een ontspannen sfeer uit en lijken op volkomen natuurlijke wijze in de studio te zijn opgenomen. Naast een handvol vertrouwde instrumentalisten die we al eerder op haar albums tegenkwamen, kon Natalie putten uit een groot reservoir aan bevriende muzikanten. De vele muzikale details die in de liedjes besloten liggen, vallen altijd precies op hun plaats en overheersen nimmer. Bovendien weet Natalie met haar zo typerende eigen inbreng de indruk te wekken dat alle afzonderlijke liedjes in weerwil van de diversiteit van de instrumentaties toch altijd onderdeel zijn van een geheel. Een geheel dat integraal opgenomen een prominente plaats inneemt op mijn iPodlijst met geliefde albums uit 2014 waarmee ik deze komende zomer mijn Griekse avonden inhoudelijk hoop te mogen verheffen. Opdat ze daar niet denken dat we hier in het koude noorden geheel verstoken zijn van cultuur!

www.nataliemerchant.com

(Koos Gijsman)