De gemiddelde popliefhebber zal u wellicht ietwat glazig aankijken wanneer u de naam Damon Albarn laat vallen. Sporen van herkenning zullen waarschijnlijk uw deel zijn wanneer u daar de namen van de Engelse popacts Blur en Gorillaz aan toevoegt. Aan veelzijdigheid geen gebrek bij deze 46-jarige Engelsman. Experimenten met Afrikaanse musici als de Malinese koraspeler Toumani Diabaté en diens kornuiten werden voortgezet met studio-opnames met soullegende Bobby Womack in de Verenigde Staten. De studio-ervaringen met Womack bleken een stimulans voor Albarn om een soloalbum op te nemen. Op het recente album Everyday Robots excelleert Albarn op de vierkante millimeter. De uiterst spaarzame instrumentaties middels pianospel, gitaargetokkel en summiere beats vormen een klankbeeld waarbinnen de tijd lijkt stil te staan. Tekstueel staan Damons reflecties over persoonlijke relaties centraal, terwijl en passant ook enkele beschouwingen over hedendaagse kwesties opgevoerd worden.

Ondanks zijn geringe vocale bereik staat Albarns eigenzinnige voordracht garant voor een spannende vertolking van de liedjes. Liedjes die door spaarzame invullingen met originele soundscapes en klassiek georiënteerde arrangementen op blaas- en strijkinstrumenten de luisteraar telkens weten te verrassen. Hoewel het hele repertoire op dit album zeer de moeite waard is, wil ik u nog speciaal wijzen op het lied Mr. Tembo. Een in zonnige Caribische klanken getoonzette meezinger die al dagen als soundtrack van mijn leven voor een opgeruimd gevoel zorgt. Reclamemakers hoeven enkel nog een wervend filmpje te fabriceren om in navolging van The Rolling Stones en U2 grote geldbedragen naar rekeningen in belastingparadijs Nederland te kunnen doorsluizen.

www.damonalbarnmusic.com

(Koos Gijsman)