We Set Out In The Naked Dawn is het tweede album van de Rotterdamse groep Wolf In Loveland. En wat voor een! Het enthousiasme waarmee ik hun geslaagde opvolger mag begroeten, is beslist niet minder dan de positieve uitwerking die hun gelijknamige debuut vorig jaar op mij had. Wolf In Loveland is door zijn onbevangen speelwijze een voorbeeld voor elke beginnende groep. De rond zang en gitaarspel opgebouwde liedjes hebben nog de sympathieke nestgeur van de oefenruimte. Het aantal referenties dat hun liedjes bij mij oproepen, is schier onbeperkt. De Australische cultgroep The Go-Betweens is een ijkpunt, maar dat geldt ook voor de Amerikaanse gitaargroepen met countrysympathieën uit het begin van de jaren tachtig. Niet gehinderd door een overdaad aan instrumentale geldingsdrang presenteert de groep twaalf zelfgeschreven folkpop- en rockliedjes van de hand van zanger-liedjesschrijver Jan Minnaard. Het uit zes heren en een dame bestaande collectief krijgt daarnaast in het lied Country Fair hulp van Dusty Ciggaar op pedal steel.

De ook op video uitgebrachte officiële single The Devil Has No Home (te bekijken op de facebookpagina van onze website) toont ons alles wat de groep te bieden heeft binnen de contouren van een enkel lied. Naast de sterke melodielijnen en pakkende zangpartijen is er precies genoeg ruimte ingelast voor een bijtende gitaarsolo die het lied compleet maakt. Het is een veel gebruikte opzet waardoor de liedjes mede door de “open” opnames van geluidstechnicus Shai Solan in Studio Helmbreker in Haarlem optimaal effect sorteren. “We made fast friend and opened up”, schrijven ze in de begeleidende hoestekst. Met een album van dit signatuur is dat wat mij betreft bij deze geregeld!

www.wolfinloveland.com

(Koos Gijsman)