Het voordeel van in je eentje naar concerten gaan is dat je vaak een prachtige plek kunt bemachtigen. Er is bijna altijd wel 1 lege stoel te vinden, tussen alle stelletjes en vriendengroepen. Dus toen Gregory Page het podium opkwam zat ik pal in het midden vooraan: beste plek van de avond. In een zaal als Qbus kun je met gemak vooraan zitten omdat je bij voorbaat al weet dat het geluid er goed is en je je oordoppen thuis kunt laten. Als je dan ook al een beetje bekend bent met de muziek van Gregory Page, of hij nu alleen of met een trio komt, dan weet je ook dat je geen gehoorbeschadiging op gaat lopen.
Vanavond was hij er in zijn eentje en ik heb zijn, toch zeer getalenteerde medemuzikanten, geen seconde gemist.

Deze muzikant is onderhoudend, charmant, vertelt verhalen, speelt magistraal gitaar en maakt wat ik noem liedjes-liedjes. Songs met een kop en staart, met inhoud. Soms melancholiek en triestig maar ook vrolijk en met een kwinkslag. Liefdesliedjes, break-up songs, uit het leven gegrepen en voor iedereen herkenbaar zonder ooit zoetsappig te worden. Mooie, bijna poetische teksten, altijd prachtig gezongen met die unieke, zielstrelende zuivere stem. De man die tot nu toe al zijn cd’s in eigen beheer opnam, uitbracht en probeerde te promoten is deze weken in Nederland om een platendeal te tekenen. Dat betekent waarschijnlijk dat we in de toekomst nog veel meer en via andere wegen kunnen gaan genieten van Gregory Page. Toch zou ik er niet op wachten. Je zou eigenlijk zo snel mogelijk een concert moeten gaan bijwonen (in september is hij weer in NL voor een tour) of op zijn minst 1 of meerdere cd’s bemachtigen. Goed voor je ziel. Beloofd!

(Anita Luchies)