Keegan McInroe komt uit Forth Worth, Texas en volgt naar eigen zeggen het pad van americana zangers en liedjesschrijvers, die een grote invloed op hem zijn geweest onder wie Bob Dylan, Robert Earl Keen jr. en Townes van Zandt. Hij is vrij anoniem en als een handelsreiziger trekt Keegan regelmatig met zijn akoestische gitaar door Europa waar zijn persoonlijke liedjes tot leven komen. Het ‘grote’ publiek heeft de rondzwervende pelgrim nog niet gevonden. Dankzij zijn hoeveelheid aan gedeelde podiumoptredens met Leon Russell, Ray Wylie Hubbard, Otis Taylor, Randall Bramblett en The Band of Heathens heeft Keegan een uitgebreide en gewaardeerde vriendenkring. Met de roestvorming op zijn stembanden en zijn dissonante vocalen leunt hij op het grillige, intense karakter en het gruizige geluid van de excentrieke Tom Waits.

In het sterke geflirt en de vette knipogen naar de oude folk, blues en countrymuziek herken ik op het album “Uncouth Pilgrims”, waarop een sympathiek soort gebrek aan pretenties uitspreekt, de hand van de genoemde inspiratiebronnen. Een albumtitel, geinspireerd op het citaat ‘transformed into grace ladies and uncouth pilgrims’ uit het boek The Innocents Abroad vol reisverhalen van Mark Twain. Draait het bij de beroemde Amerikaanse auteur om de religieuze verbondenheid zijn McInroe’s pelgrims meer geromantiseerd. Muziek met liefde gemaakt zonder de traanklier prikkelende, clichématige countrysnik met een ongedwongen, nonchalante aanpak en McInroe’s zuidelijke tongval. Heerlijk en eerlijk in de sfeer van een ranch, een steak en een barbecue.

www.keeganmcinroe.com

(Johan Schoenmakers)