Languit op de bank lig ik met gesloten ogen stilletjes en intens te genieten van een integer debuutalbum van een in New York City geresideerde 68-jarige gepensioneerde Canadese professor. Iemand die zich beweegt in de hoek van folkzangers onder wie Pete Seeger, Woody Guthrie en Sonny Terry Shines. Hoewel er niet direct bij iedereen een belletje zal gaan rinkelen acht ik de kans groot dat menig liefhebber van het folkgenre iets van Chaim Tannenbaum in huis heb staan. Geen kleine jongen, want onder de broze vleugels van de Wainwright/McGarrigle clan is de gerespecteerde zanger en multi-instrumentalist op diverse platen van Loudon en Kate & Anne te horen en floreert hij regelmatig op het podium als muzikale gast.’My unsung hero’,’Streng, opmerkzaam en rechtvaardig criticus van mijn werk’ en ‘misschien wel de grootste, in de schaduw opererende folklegende ooit zoals Loudon wainwright zijn goede huisvriend noemt.

Voor het eerst in zijn veertig jarige muzikale leven verkiest hij  de richting naar de schijnwerpers en is Chaim met het uitbrengen van het naamloze debuut niet langer meer een anonieme naam. De oersimpele hoes past bij de mooie verstilde folk- en gospelmomenten. Onder het toeziend oog van producer Dick Connett nam Chaim met additionele hulp van Loudon Wainwright III en David Mansfield een dertiental nummers op, die respect en aandacht verdienen. Een plaat met ‘een sterk verlangen naar huis’ als centrale thema. Eigen composities (Brooklynn 55, London Longing For Home, traditioneel materiaal (Brazos, Mama’s Angel Child) en liedjes van anderen (Paper Moon, Father Along), die Chaim diep in zijn hart meedraagt.  Met als hoogtepunt de hartverwarmende ode aan Kate McGarrigle in het nummer Mendocino, geschreven door zijn zes jaar geleden overleden hartsvriendin.

http://storysoundrecords.com/chaim-tannenbaum/chaim-tannenbaum

(Johan Schoenmakers)