Met zijn aimabele persoonlijkheid en gepolijste zangstem zet de Amerikaanse zanger en liedjesschrijver Gregory Porter in 2011 en 2013 tijdens het prestigieuze North Sea Jazzfestival het Nederlandse publiek moeiteloos naar zijn hand. Take Me To The Alley is zijn vierde album en de opvolger van Grammywinnaar Liquid Spirit (2013) dat meer dan een miljoen keer over de toonbank ging. Een dergelijk succes prolongeren is geen sinecure. Porter slaagt cum laude voor dat examen met een album waarop hij gevoelvolle liedteksten koppelt aan een uiterst gevarieerd repertoire. Een repertoire waarin hij voortdurend verwijst naar de vele stijlvormen die de zwarte muziekcultuur rijk is. Funk-, soul-, gospel- en jazzinvloeden worden door Gregory’s vaste begeleiders en een handvol speciale gasten naar een hoger niveau getild middels muzikale hoogstandjes uit de buitencategorie.

Porters mentor en vaste producer Kamau Kenyatta heeft van de liedjes op Take Me To The Alley een uitgebalanceerd geheel gemaakt waarin Porters innemende bariton en ongekunstelde voordracht optimaal tot hun recht komen. Ronduit ontroerend is de manier waarop deze domineeszoon getuigt van zijn wortels in het titellied Take Me To The Alley waarin hij de gekwelde en eenzame mensen die hun weg kwijt zijn, uitnodigt plaats te nemen aan de tafel in zijn tuin. Wat naast een sympathieke geste gelijktijdig een passende metafoor is voor het driesterrendiner dat deze chef-kok van de Afro-Amerikaanse keuken met zijn medewerkers op de kaart heeft gezet.

www.gregoryporter.com

(Koos Gijsman)