Jemig, ik sta versteld hoe snel de tijd voorbij vliegt! Als de dag van gisteren herinner ik mijn eerste kennismaking met het Groningse  collectief Nemesea en hun debuutalbum “Mana”, dat grotendeels dreef op strakke metalriffs en symfonische gothic-elementen. Ondertussen zijn we twaalf jaar verder en studioplaat nummer vier “Uprise” is kort geleden uitgebracht. Het vaderlandse sextet is gereduceerd tot een trio met als vaste kern zangeres Manda Ophuis, gitarist HJ de Jong en bassist Johnny Onderwater. Nemesea heeft de dappere keuze gemaakt andere muzikale en toegankelijke benaderingen te zoeken. De band kan er goed mee uit de voeten.

Vanaf het openingsnummer Hear Me spettert de potsierlijke, alternatieve spierballenrock met klassieke en elektronische invalshoeken en Manda’s krachtig stemgeluid in hoge versnelling uit je speakers. Weinig onderscheidend aan bands als Evanescence, Nightwish en Delain. Slechts in de relatief bedaarde Let It Burn, Light Up The Sky en alternatieve akoestische versies van ouder werk (The Way I Feel, Broken en If You Could), die als bonus zijn toegevoegd geeft Ophuis de kans zich zonder de betonnen gitaarmuren en de bombastische geluidstapijten als een verdienstelijk rockzangeres te ontpoppen. Je zal “Uprise” van de formatie Nemesea bijna blind kunnen aanschaffen en zeker ervan genieten als je de nodige dynamiek van eerder genoemde bands waardeert.

www.nemesea.com

(Johan Schoenmakers)