Op basis van een eerste indruk schrijf ik geen recensie. In het geval van “Sugarland”, het tweede album van de Amerikaanse producer, zanger en liedjesschrijver Brian Whelan had dit zowaar gekund. Brian is namelijk leverancier van uitgekiend bedachte en o zo verraderlijk verslavende liedjes. Het daarmee gepaard gaande opvallend publieksvriendelijke karakter van het album “Sugarland” is liefde op het eerste gehoor. Jarenlang bivakkeerde hij in het alternatieve circuit bij powerpop en indierockformaties als The Broken West en Apex Manor. Tevens was hij onmiskenbaar als multi-instrumentalist een aanvulling in Dwight Yoakams begeleidingsband.

Wat direct op “Sugarland” de onuitwisbare aandacht trekt is Whelans soepel en onbevangen stemgeluid en de goed in het gehoor liggende americana, powerpop en rootsrockmuziek. “Sugarland” zwalkt tussen de rootsrock van The Replacements, de Californische Westkust klanken van The Eagles en Tom Petty, de rock ‘n roll van Keith Richards en het gouwe ouwe tijdperk van Buddy Holly. Brian geeft langzame nummers een aangrijpend tintje, treurige liedjes een tragische ondertoon, terwijl de stuwende, uptempo deuntjes leiden tot een zomerse vrolijkheid. Serieuze en relationele eerlijkheid afgewisseld met humor en zelfrelativering. Blinde aanschaf voor de liefhebber van smeuïge en onweerstaanbare Amerikaanse gitaarrock met doeltreffende riffs.

www.brianwhelanmusic.com

(Johan Schoenmakers)