Vier jaar geleden hoorde ik middels het album “Good Light” voor het eerst van de uit Memphis, Tennessee afkomstige Drew Holcomb & The Neighbors. Ik was meteen verkocht. Je zou het niet zeggen, als je zijn platen beluistert, maar Drew is een groot liefhebber van de muziek van de rockformatie Led Zeppelin. Als je eenmaal in de flow van zijn muziek zit is ontsnappen onmogelijk. Inmiddels is hij aanbeland bij zijn tiende album in twaalf jaar tijd. “Souvenir” is misschien wel het meest radiovriendelijk album, dat ik dit jaar tot op heden heb besproken. Samen met Nathan Dugger (gitaar, toetsen, zang) en Rich Brinsfield (basgitaar, zang), The Neighbors bandleden van het eerste uur, die mede-verantwoordelijk zijn voor de nieuwe composities, schudt Holcomb het ene na het andere pracht liedje uit de mouw. Je deint vanzelf mee met de luchtig klinkende semi-akoestische folkrockliedjes Mama’s Sunshine, Daddy’s Rain – een ode aan zijn dochter en Black and Blue, een magisch duet tussen Drew en zijn echtgenote Ellie. Persoonlijke liedjes met sterke melodieën en een ouderwets gevoel, die bulken van de meerstemmigheid. Smaakvol uitgevoerd en gearrangeerd. Op andere momenten stelt Holcomb zich kwetsbaar op in relatief kaal gebrachte nummers als Wild World, Sometimes, Yellow Rose of Santa Fe, Rowdy Heart Broken Wing en Postcard Memories. Liedjes met zachte pianobegeleiding of ingetogen spel op de akoestische gitaar. Pure schoonheid, waar je lekker bij weg droomt. Drew Holcomb & The Neighbors in topvorm.

www.drewholcomb.com

(Johan Schoenmakers)