RSS

Een breekbare Adrianne Lenker op Abysskiss

Met haar groep Big Thief heeft Adrianne Lenker albums gemaakt als ‘Masterpiece’ en ‘Capacity’. Daarnaast heeft ze ook een solocarrière. ‘Abysskiss’ is haar tweede eigen album. Met songs die even betoverend als ongrijpbaar zijn.

abyss kiss

Mooie titel, ‘Abysskiss’. Maar wat bedoelt Adrianne Lenker ermee? Het is geen bestaand woord, maar een samentrekking van ‘abyss’ en ‘kiss’, volgens de site Line of best Fit (https://www.thelineofbestfit.com/reviews/albums/adrianne-lenker-abysskiss-album-review). Het woord ‘abyss’ (afgrond) staat voor de natuur, die groots, onbegrijpelijk en overdonderend is. ‘Kiss’ staat voor de mens die de natuur omarmt en er betekenis aan geeft. Een kus van goedkeuring, zou je kunnen zeggen, waardoor de mens kan opgaan in de natuur en er één mee kan worden.

Echt origineel is dit rijkelijk vage, romantische concept misschien niet. Maar het biedt wel een goed uitgangspunt voor enkele betoverende songs. Adrienne Lenker verstaat de kunst om liefelijke liedjes te maken waar tegelijkertijd een dreiging uit spreekt. Het is alsof ze vreedzame, door wolken overdekte landschappen schetst die elk moment door onweer overvallen kunnen worden, tenzij de zon doorbreekt. Zelfs het leven van alledag is ongrijpbaar; zelfs de gewoonste situatie kan adembenemend mysterieus lijken en aanleiding vormen voor een meditatief en introspectief lied. 

De eerste drie singles van het album ‘Cradle’, ‘Symbol’ en ‘From’ zijn wat dat betreft exemplarisch.

‘Cradle’ is een wiegeliedje dat niet bepaald geruststellend klinkt. “Earth is born/To wound and heal”, zingt Lenker – en daar kan de baby die de slaap moet zien te vatten het mee zien te doen.

‘Symbol’ – een nummer dat doet denken aan ‘Everything in its right place’ van Radiohead – lijkt te gaan over iemand die haar eenzaamheid probeert te bezweren door mooie beelden op te roepen: “Do you not do you not tell/ That smile always makes me well”.

Ook in ‘From’ is de sfeer dreigingend, ondanks de lieflijke muziek en de geruststellende cadans het gitaargepluk: “One ear to the floor / My dog barking loud / I couldn’t tell for sure / Where the screaming sound / Was coming from.”

De muziek van ‘Abysskiss’ verschilt niet hemelsbreed van die van Big Thief, de groep waarmee Lenker normaliter optreedt. Wel zijn de nummers net wat breekbaarder, net wat persoonlijker.

Meer dan een gitaar en hier en daar een synthesizer heeft Lenker daar niet voor nodig; een hele groep muzikanten met een batterij aan instrumenten zou de intimiteit van het album waarschijnlijk zelfs hebben verbroken.

Goede keuze dus, om deze keer solo te gaan. Een te worden met de natuur doe je misschien ook niet zo gauw samen.

22-01-2-19: Amsterdam, Paradiso Noord

(Jan Bletz)


Comments are closed.