Voor wie heel lang onder een steen heeft geleefd: J Mascis  is sinds de oprichting in 1984 de zanger/gitarist van de cultband Dinosaur jr. Samen met bassist Lou Barlow en drummer Murph staat het trio bekend om de melodieuze invloeden in hun liedjes, die opgeslokt worden door intense, energieke gitaarmuren. De trouwe aanhang wordt het laatste decennia op hun wenken bediend. Sinds hun favoriete bandje in 2005 in de originele bezetting herrees trakteerden de drie heren de fans op herkenbaar oorverdovende alternatieve rock  middels vier nieuwe albums.

Mascis  is niet alleen zanger, gitarist, componist en producer van het legendarische Dinosaur Jr., de 53-jarige Amerikaan levert met “Elastic Days” zijn vijfde volwaardige soloalbum af. Sterker nog, dit is misschien wel zijn beste soloplaat. Zoals de nietsverhullende albumtitel verraadt: het drumwerk, dat hij op dit album verzorgd, de composities maar ook zijn specifieke love-or-hate-it knarsende en schurende stemgeluid zijn elastischer (door zanglessen) dan ooit. Na bijna 35 jaar musiceren is de vlam nog steeds niet gedoofd.

Als je “Elastic Days” vergelijkt met het werk van zijn band, zul je merken dat die platen mijlen ver van elkaar verwijderd liggen. Gestript van de meeste bombast. In zijn twaalf composities legt hij met een akoestisch instrumentarium de basis, waarbij hij met zijn elektrische Fender Jazzmaster hier en daar voor extra body zorgt. Fraaie songs die ergens tussen singer-songwritermuziek, americana en verfijnde folkrock uitkomen.

“Elastic Days” laat horen dat Mascis, die qua uiterlijk griezelig veel lijkt op het personage Saruman de Witte uit de film In De Ban Van De Ring, nog altijd een meesterlijk gitarist en gedreven songschrijver is. Soms melancholisch en sober, maar vaak met een drive en een eigenwijze twist. Een plaat vol prettige melodielijnen, Mascis’ klaaglijke zang en gitaren in mineur.

www.jmascis.com

(Johan Schoenmakers)