Een groter contrast met de bluesrock uitspattingen van het Britse Wille and the Bandits op hun nieuwe plaat, die ik onlang recenseerde, is bijna niet denkbaar. Deze woorden schieten door mijn hoofd als de laatste tonen van “The Transition” van David Allred uit mijn speakerboxen wegebben. Van Allreds pianospel en zijn rustgevend stemgeluid word je helemaal zen. Zo ook van de hoes, die mij intrigeert. Hij is geen onbekende muzikant als je een liefhebber ben van minimale muziek. De Californische multi-instrumentalist liet zich vorig jaar gelden op het album “Find The Ways”. Een samenwerkingsverband met Peter Broderick.

Als ik google voor info over David en zijn debuutalbum kom ik van een koude kermis thuis. Ogenschijnlijk laat de schrijvende pers “The Transition”, dat begin november verscheen via Erased Tapes, links liggen. Jammer hoor, en ook nog eens volkomen onterecht. Het is voor mij moeilijk om te begrijpen dat deze plaat weinig weerklank vindt. Want dit wonderschone en ontroerende goedje mag er zeker wezen. Muziek van de buitencategorie. De verhalen uit het leven in een verzorgingshuis, waar Allred momenteel werkt, vormen het uitgangspunt van  “The Transition”. Over het ouder worden dat gepaard gaat met levensveranderingen en de sociale isolement die voorkomt.

Afgesneden van de buitenwereld met een contrabas in zijn slaapkamer en een piano in een kerk aan de overkant van de straat ontrafelt David de geheimen van het leven. Met een beperkt instrumentarium weet hij een maximaal effect te sorteren. Dat resulteert in tien prachtige composities, die je niet onberoerd zullen laten. Gelardeerd met een stemmig klanktapijt en Allreds gedubbelde melodramatische zangpartijen alsof Tibetaanse mediterende monniken langszweven. Diezelfde sfeer hangt over de muziek op “The Transition”.

https://www.erasedtapes.com/artist/david-allred

(Johan Schoenmakers)