Better Oblivion Community Center heet het nieuwe samenwerkingsverband van Phoebe Bridgers en Conor Oberst (vooral bekend van Bright Eyes). Hun titelloze debuutalbum verschijnt binnenkort, een fluistercampagne is al enige tijd aan de gang. Wat mogen we verwachten?

Better Oblivion Community Center: dat leek Phoebe Bridgers en Conor Oberst wel een goeie naam voor een groep. “Het klinkt intrigerend”, zegt Oberst. “En het duidt ook aan wat voor soort muziek we maken.” Center spreekt bijna voor zich: ze maken de muziek samen, het is alsof ze in het midden staan van een cirkel waarvan zij het middelpunt vormen en een gemeenschap vormen. Oblivion (afwezigheid) lijkt daarmee in tegenspraak, maar duidt wel aan dat ze allebei muziek maken die niet helemaal ‘van deze wereld’ is. De muziek van Bridgers (debuutalbum: ‘Stranger in the Alps’) is dromerig en lieflijk. Dromeriger en lieflijker dan de muziek van Oberst: die laat zich omschrijven als ‘vervreemdend’ – wat geen wonder is zegt hij: “Ik voel me inderdaad een alien, dus ‘alienation’ is best een etiket dat je op mijn muziek mag plakken.”

De eerste samenwerking tussen de twee stamt uit 2017, toen Bridgers Oberst vroeg om mee te zingen op haar nummer ‘Would You Rather’ van Bridgers: “Ik zocht iemand met een stem die wel zeggingkracht had maar niet per se erg zuiver was. Zo kwam ik bij Conor uit.” Van het één kwam het ander: de twee toerden samen, werkten met elkaar aan Obersts in de herfst van vorig jaar verschenen plaat ‘LAX’ en besloten samen een album te maken.

Op hun nieuwe, titelloze album blijkt eens te meer dat Oberst en Bridgers een gelukkig muzikaal huwelijk hebben gesloten. Het licht rasperige stemgeluid van Oberst kleurt mooi bij de melancholieke, bijna klagerige klanken van Bridgers. De nummers zelf mogen er ook zijn, de eerste single ‘Dylan Thomas’ voorop, met gouden regels als “I’m thirsty for another drink / If it’s advertised I’ll try it / And buy some peace and quiet.”

Pennewippen

Oberst krijgt nogal eens het verwijt dat hij een slordige tekstdichter zou zijn, al zijn de recensies zelden zo kritisch als AllMusic over ‘Im Wide Awake It’s Morning’ (https://www.allmusic.com/album/im-wide-awake-its-morning-mw0000633051) – nota bene een album waar een prachtnummer als ‘First Day of My Life’ op staat (geen doorwrochte tekst inderdaad, maar behoorlijk briljant in z’n eenvoud).

De Pennewippen onder ons kunnen hun hart ophalen: dit album staat vol prachtige, bloemrijke en speelse teksten. De openingsregels alleen al: “My telephone it doesn’t have a camera / If it did I’d take a picture of myself / If it did I’d take a picture of the water / And the man on the off ramp / Holding up the sign that’s asking me for help.” Volgens Oberst is dit grotendeels de verdienste van Bridgers: “Ik heb de neiging om snel te werken, en niet onnodig lang aan teksten te zitten. Zij heeft ervoor gezorgd dat we er lang aan bleven schaven. Dat is de kwaliteit ten goede gekomen.”

Muzikaal gezien heeft Oberst duidelijk zijn stempel op het album gezet. De nummers klinken niet wezenlijk anders dan je zou verwachten van Bright Eyes of een solo-album van Oberst. Die klinken misschien niet altijd hetzelfde (de instrumentatie verschilt bijvoorbeeld nogal eens) maar zijn toch altijd herkenbaar, vooral vanwege zijn unieke, weifelende stem. Oberst productie is ontzagwekkend hoog, meerdere albums per jaar zijn geen uitzondering. De ene keer is het briljant (Oberst wordt al gezien als de nieuwe Bob Dylan al sinds hij op z’n veertiende zijn eerste album uitbracht), de andere keer wat minder.

Door de mangel

Voorlopig blijft zijn beste album (en zeker zijn best onvangen album) ‘Ruminations’, dat hij in 2016 uitbracht, drie jaar nadat een vrouwelijke fan hem er valselijk van had beschuldigd haar te hebben verkracht. Een ongelofelijk traumatische ervaring voor Oberst, die instortte en vermoedelijk zelfs suïcidaal werd (‘Gun in my mouth, trying to sleep’ zingt hij tenminste). Hij had het geluk dat de vrouw die hem beschuldigd had op een gegeven moment toegaf te hebben gelogen. Maar pas nadat hij door de mangel was gehaald door pers en publiek.

Waar ‘Ruminations’ werd onthaald als een meesterwerk, was de ontvangst van het album ‘Salutations’ al weer minder positief. Hopelijk wordt het nieuwe album van Better Oblivion Community Center beter ontvangen, want het kan zich meten met het beste werk van Oberst.

(Jan Bletz)

Better Oblivion Community Center treedt op 7 mei op in Amsterdam (Paradiso) en op 8 mei in Antwerpen (De Roma).