Met een albumtitel als “Fire” – na vier jaar eindelijk nieuw werk van het Nijmeegse gezelschap Black Bottle Riot, doseerde ik vooraf de volume van mijn muziekapparatuur. Maar zo vurig als de titel lijkt uit te spreken, zo gedetailleerd en in een voor hun doen lagere versnelling klinkt hier en daar de bluesrock  van het kwartet.  Nieuwe accenten, die misschien wel binnen de toegankelijke grenzen de aandacht van een andere publiek zullen opeisen. En lijkt de keuze voor het melodieuze midtempo titelnummer als opener dan ook duidelijk een bewuste. Het was even wennen, maar na een tigtal luisterbeurten kan ik enkel concluderen dat Black Bottle Riot wederom een verbluffend sterk album heeft afgeleverd. En gevarieerder dan ooit.

Een breder publiek wordt op “Fire” aangesproken na de dynamische aftrap in 2011 met het onversneden en strakke geluid van het southern rock genre op het gelijknamige debuutalbum. Rock ‘n roll op zijn best. Ook de energieke opvolger “Soul In Exile” met stevig gitaar beukwerk viel in de smaak van muziekliefhebbers van Lynyrd Skynyrd, Allman Brothers Band, ZZ Top en tja…noem maar op. Op het gehoor simpele melodieën met vette gitaarlicks dat met Simon Snels ruwe uithalen flink openbloeit. Een stomende rockmachine. Fel van leer trekkend op Indigo Blues, Riots derde album onder de vleugels van het Nederlandse label Suburban Records. Daarentegen was het soulvol orgeltje in nummers als One Of My Dust en Heart Of Stone en het akoestische rustpunt Around The Sun met pedal steel een teken aan de wand.

Deze ontwikkeling wordt behoorlijk voortgezet op het nieuwe, in eigen beheer verschenen, album “Fire”. Een album dat iets langer op zich heeft moeten wachten, omdat de vier heren in eerste instantie niet de benodigde klik hadden met het opgenomen demo-materiaal. Het spreekwoordelijke kwartje wilde niet vallen. Een tournee, waar de nieuwe nummers mochten rijpen, deed wonderen.

En zo ligt “Fire” die Black Bottle Riots elfde levensjaar inluidt, in de cd-speler, waarvan je minder dan anders de geur van een nasmeulende barbecue kan opsnuiven. Bij wijze van spreken dan. Maar nog altijd met een vette pot aan soulvolle bluesrock met heerlijke harmonicapartijen (Hometown), een heuse rockballad (Spirit Talker), bezield gitaarspel, meerstemmige koortjes en een effectieve ritmesectie.

Maar jongens toch…die godvergeten fade-out in Lost In Time en Sea Of Lies.  Het deed mijn nekharen kaarsrecht overeind staan. 

22-02: Tilburg, Little Devil
05-03: Amsterdam, Countdown Café
28-03: Zwolle, Hedon
05-04: Enschedde, Café Rocks
13-04: Doetinchem, Wim’s Muziekkelder (instore)
13-04: Deventer, De Hip
11-05: Panningen, Tinus
18-05: Sittard, Volt
24-05: Goor, De Reggende
29-05: Frieschepalen, Crossed Guitars Festival
16-06: Arnhem, Luxor Live
28-06: Vlaardingnen, Kroepoekfabriek
08-09: Wilbertoord, Wilbertoord Pakt Uut

www.blackbottleriot.com

(Johan Schoenmakers)