Ik heb vroeger wel wat reggae in huis gehad, maar niet heel veel.  Van die relaxte ‘achterover leunen op de punt van je stoel’ muziek van Black Uhuru, Linton Kwesi Johnson of  Burning Spear stonden in mijn platenkast tussen de new wave, punk,  southern rock en zonnige Californische klanken.  Van de namen op deze plaat kon ik de muziek, maar tot mijn schaamte had ik er niets van in huis. Met het gelijknamige Inna de Yard met als ondertitel The Soundtrack komt daar verandering in.

Inna de Yard is een gezamenlijk ambitieus muziekproject onder aanvoering van vier vergeten iconische boegbeelden uit Jamaica onder wie Ken Boothe, Cedric Myton, Winston McAnuff en Kiddus I, waar bovendien de ‘jongere’ generatiegenoten Var, Derajah, Judy Mowatt en The Viceroys deel van uitmaken.  Na het onverwachte succes twee jaar geleden van het album The Soul of Jamaica, dat een voortzetting was op een reeks van platen die via het gestopte label Makkasound werden uitgebracht, horen we op het gelijknamige nieuwe album wederom de ziel van Jamaica. Een album, verschenen op het label Chapter Two, waarop de vocalisten en de muzikanten op een pure en intense wijze de muzikale tradities uit hun thuisland met ons delen.

Een geslaagde fusie van reggae, funk, soul en gospel. Ditmaal gedocumenteerd door filmregisseur Peter Webber, waarvan het eindresultaat tijdens het Internationale Filmfestival in Cannes (tussen 14 en 25 mei) in premiére gaat. “Inna de Yard” is net als de voorgangers opgenomen in de heuvels boven Kingston in de open lucht met een overdekte opname studio. Een huis dat versierd is met stapels aan oude vinylplaten. Het album ademt  de geschiedenis en die heerlijke loomheid van Jamaica met sfeermakende elementen als het getjilp van de krekels en de wind en regen die je tussen de opnames doorheen hoort.

13-06:  Amsterdam, Melkweg

(Johan Schoenmakers)