Ik ben een muzikale omnivoor. Ik lust en vreet een boel. En van het Detroitse gezelschap Deadbeat Beat en hun nieuwe wapenfeit “How Far” word ik blij. Erg blij zelfs. Het drietal omarmen graag de jangle gitaarklanken, pakkende beats en mooi gezongen koortjes.  Een plaat met een jaren zestig gevoel. Vooralsnog aan ons land voorbijgegaan.

Een plaat waarover met recht gezegd kan worden: beter goed gejat dan slecht verzonnen. Dat resulteert in onbezoldigde indie, surf, garage en zonnige popliedjes met gouden melodielijntjes. Negen niet al te lange songs met ouderwetse contouren, aangevuld met het acht minuten durende Tree, Grass & Stone, dat voorzien is met een psychedelisch randje.

Geniale en aantrekkelijke deuntjes van de hand van zanger en gitarist Alex Glendening, die direct in je kop nestelen. En dat in vijfendertig minuten. Wat mij betreft de ideale lengte voor dit genre. Wat wil een mens nog meer. Oja, dat “How Far” binnen afzienbare tijd bij ons wordt uitgebracht.

www.deadbeatbeat.com

(Johan Schoenmakers)