Jullie herkennen het vast wel. De periode tussen kerst en oud-en-nieuw moet je eigenlijk niets, maar ook weer van alles. Ik had mij dit jaar opgelegd om, naast het invullen van de traditionele albumlijstjes, vooral ook nieuwe “plaatjes” te luisteren én ja ik kreeg van onze webbeheerder de opdracht het album van Trond Svendsen (wie kent hem niet 😊) eens te luisteren.

Dat naasten je iets vragen helpt mij. Het geeft me richting, structuur, sturing en leidt veelal tot iets moois en goeds, zo ook nu. Het is nu aan mij iets van te vinden van de cd (lees Spotivy-versie) Smalltown Stories van Trond Svendsen. Mijn eerste reactie is: “een lekker en mooi plaatje, dat mij ná de eerste luisterbeurt niet echt pakt en dat heeft te maken met de stem van Trond en de productie. Want er staan juweeltjes op deze cd!

De nummers zijn goed (veelal fantastisch zelfs, I Can Hear The River, is nú mijn favoriet), de meesten hebben een grote live-potentie en dat is voor mij erg belangrijk. Ik hou niet van “plaatjes”, ik wil hét allemaal live horen, ik wil meegenomen en opgezogen worden. En ja dat gaat vast lukken, de meeste nummers wil ik zéker live horen; tenminste als Trond deze muzikanten dan ook meeneemt en hen de ruimte geeft!

De begeleiding, néé de band is prachtig, fantastisch zelfs. Trond is soms -mede door de productie, die hem m.i. als een soort Elvis wil laten klinken – een dissonant in het geheel, nou ja dissonant…. Svendsen beschikt over een mooie warme, soulvolle stem, maar niet een strot die alléén de prachtige composities kan dragen. In Lars Viken heb ik een nieuwe “held” gevonden; het op sommige momenten rollende orgel is zó prachtig en biedt op het podium zeker mogelijkheden om in de groots aangezette nummers goed uit te pakken. Cold House bijvoorbeeld biedt tijdens een optreden mogelijkheden uit te groeien tot een soort van Hurricane van Neil Young. Naar dit nummer, wanneer het uitgesponnen wordt uitgevoerd, wil ik vast en zeker een kwartier al dan niet headbaggend, maar zeker in vervoering, naar luisteren.

Love Like This Is, net als This Town, zo’n nummer waarin Trond Svendsen de galm laat voor wat het is, wat strak wordt uitgevoerd en wat het live in het einde van de set het zeker goed gaat doen (wow de organsolo!!), maar het kan strakker (de ritmesessie heeft nog wel een uitdaging) en minder pompeus, iets wat bijvoorbeeld ook geldt voor bijvoorbeeld Nobody Works.

En dat laatste is eigenlijk hetgeen waarom het album me soms niet écht pakt. Het is soms niet strak genoeg, soms overgeproduceerd, men heeft Tronds stem teveel als Elvis laten klinken en veel galm voor gebruikt, m.i. jammer het gaat ten koste van de kwaliteit van de nummer en de goed musicerende band.

Meneer Svendsen wees verstandig en profileer je onder de naan van Tuxedo. De band Tuxedo, met dé Larsen: Lars Linkas (gitaar) én Lars Viken (organ) in de hoofdrol levert écht een meesterwerk af én hen ga ik zeker zien als ze in Nederland zijn, al dan niet met Trond als zanger!

Naschrift:
Eenmaal rondgestruind op You Tube denk ik daar genuanceerder over, er zijn pareltjes te vinden, met een uiterst functionele, ingetogen Trond en als hij dan ook mooie Springsteenscovers doet ……

(Theo Koot)