RSS

Michael McDermott – What In The World …

What in the World...

Een toepasselijker titel voor zijn nieuwe album had de uit de straten van Chicago afkomstige zanger en liedjesschrijver Michael McDermott wat mij betreft niet kunnen gebruiken.  Zeker als je “What In The World…” dat op zijn kop op de hoes staat vermeld, in de context zet van het coronavirus en de angstaanjagende situatie waarin we ons momenteel bevinden. De wereld op zijn kop. Als dit het nieuwe normaal is mag je het van mij houden.

Aan het begin van zijn carrière leek hij op weg naar een vroegtijdig sterrendom, toen zijn debuut “620 W Surf” uit 1991 uiterst lovend door de pers werd ontvangen. Het onvermijdelijke ‘the next big thing’ en superlatieven als…de nieuwe Dylan of Springsteen waren dan ook niet van de lucht. Misschien wel het grootste onontdekte rock-‘n-roll-talent van de afgelopen twintig jaar, volgens de Amerikaanse bestsellerauteur Stephen King. Maar net zoals velen voor hem ondervond hij de druk van zijn platenmaatschappij en  de nadelen van de hoge verwachtingen voor een opvolger. McDermott drukte op de zelfvernietigingsknop en stortte zich volledig op het overmatig alcohol- en drugsgebruik, terwijl zijn muzikale carrière vast begon te lopen.

Toen hij dankzij zijn echtgenote en dochtertje eenmaal na twintig jaar zijn leven weer op orde had leverde hij met platen als “Willow Springs” (2016), “Out From Under”(2018) en “Orphans” (2019) zijn beste werk af sinds zijn debuut. “What In The World…”mag in dit rijtje absoluut niet ontbreken. Een nieuw muzikaal hoogtepunt na de vele klappen die hij in zijn leven heeft opgelopen. En een zegen om zijn werklust, want naast zijn recente spruit met The Westies, is deze soloplaat zijn vijftiende. Om eerlijk te zijn, mij zal je er niet over horen, dat zijn werk in kracht en melancholie klinkt als een erfgenaam van Bruce Springsteen, Bob Dylan, John Mellencamp,  Tom Petty of Willie Nile.

McDermott laat een paar sterke meningen horen over het huidige sociale klimaat en met zijn rasperig stemgeluid schreeuwt hij dat het liefst ook van daken op de eerste single What In The World.  Ondersteund door zijn vaste muzikale partners onder wie bassist Lex Price, drummer Fred Eltringham, toetsenist John Deaderick, Will Kimbrough op gitaar en natuurlijk zijn vrouw Heather Lynne Horton (viool en zang) is het openingsnummer een sprankelend en vertrouwd klinkende rootsrocker met de duidelijke invloeden op de mouw gespeld. Vol woede, frustratie en overgave is What In The World een meeslepende observatie van het Amerikaanse leven. Met teksten die het vaakst de krantenkoppen halen:

Dark days coming for the U.S.A.
You got your Alt-Right, street fight
Fake news website
Freedom without liberty
Man, it doesn’t sit right
Clean Coal fires,
Climate Change deniers
Head full of gasoline…fistful of fire
New low, Jim Crow
Plead the 5th, you don’t know
It’s not too hard to see
The President’s a criminal

Vanaf die sterk politieke opening gaat het moeiteloos over in overvloedige verwijzingen naar zijn onstuimige leven in prachtig en aangrijpende akoestisch gearrangeerde nummers als No Matter What, Die With Me en de uptempo swing in het Uptown Girl (Billy Joel) achtige Contender. Daarnaast laat hij diverse personages tot leven komen. Als geen ander demonstreert Michael op het nieuwe album zijn grote talent als verhalenverteller. Met name op het melodieuze Blue-Eyed Barmaid. In plaats van de gebruikelijke situatie van de bardame die luistert naar het geleuter van een lallende dronkaard vertroetelt zij haar nuchtere (koffie) klant met haar eigen levensverhaal. Waar je binnen vijf minuten het gevoel heb dat je haar je hele leven kent. Het hart op de tong – mij spreekt het aan, net als de openhartigheid van Michael McDermott.

www.michael-mcdermott.com

(Johan Schoenmakers)

 


Comments are closed.