RSS

Public Practice – Gentle Grip

Gentle Grip

Aangenaam verrast word ik door het debuutalbum van Public Practice. Het viertal laat de New Yorkse tijdgeest van eind jaren zeventig herleven met hun speels hoekige en groovy no wave-meets-punk, funk, r&b en dark disco. Vanaf hun eerste singles in de zomer van 2018 presenteert Public Practice een soort van scherp, stijlvol en magistraal muzikaal pakket dat lijkt op een moderne kijk op een nachtelijke CBGB: chique maar zweterig. Met de scherpzinnigheid van tekstschrijfster York als ander opvallend element. Met het bruisende, meeslepende, onweerstaanbare en dansbare karakter denk je al snel aan bandjes als The Talking Heads, The Au Pairs, Blondie, B-52’s en The Passions. Lekker jeugdsentimenten.

Hieronder een waslijst aan referenties.

  • de aan de formatie Suicide’s Ghost Rider referende pulserende synthesizer baslijn (Moon) 
  • het door de Talking Heads geinspireerde gitaarloopje (Cities)
  • een bijna eerbetoon aan de Gang Of Four (Disposable)
  • de donkere discobeats van Bowie’s Scary Monsters, Ashes to Ashes en Fashion (Underneath)
  • de punkenergie en melodie die herinneren aan de tijden van Blondie, Tom Tom Club, en B-52’s (Compromised)
  • de robotachtige vocalen Tubeway Army’s Are We Electric (Leave Me Alone)
  • Nirvana als inspiratiebron in How I Like It
  • de reggae-pop van de Tom Tom Club (My Head)

Verlegd “Gentle Grip” de grenzen van de rockmuziek? Natuurlijk niet, maar dat is duidelijk niet het doel van Public Practice.  ‘Alles staat zo ondersteboven in de wereld, het minste wat we kunnen doen, vindt zangeres en gitarist Sam York, is proberen iets te maken dat mensen bij elkaar brengt’. Minder dansbaar of gek als in de tijd van Blondie en B-52’s, maar aanstekelijk genoeg om de tafels en stoelen aan de kant te zetten. Want alle ellende van de laatste tijd kan je ook thuis van je afdansen. Niet een origineel, maar wel een uiterst vermakelijk album. Daar doet het viertal ook niet geheimzinnig over.  ‘Het gaat er om dat we onszelf niet al te serieus nemen.  Het grotendeels in de thuisstudio van gitarist Vince McClelland opgenomen “Gentle Grip” gaat er dan ook in als gesneden koek en draait om het plezier maken

www.publicpractice.co.uk

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)

 


Comments are closed.