De dag waar de Britse bevolking op de Brexit stemde, blijft voor miljoenen nog vers in het geheugen. Zo ook voor het damesgezelschap Goat Girl die rond dezelfde periode hun platencontract met Rough Trade Records tekende.
Het viertal heeft het vermogen om iconische nummers te schrijven met een feministische inslag. Met hun gelijknamige en veelgeprezen debuutalbum, wat een geweldige kennismaking was van hun talent, werd het Londense Goat Girl beschouwd als een inherent politieke postpunk band. Gedeeltelijk te danken aan opruiende en confronterende liedjes als ‘Burn the Stake’ en Creep.
Vier jaar verder klinkt de opvolger “On All Fours” heel wat gestroomlijnder, gevarieerder en experimenteler. Doorspekt met melancholie en zorgeloze deuntjes op een presenteerblaadje aangeboden . De wilde haren lijken te zijn weggespoeld in het doucheputje. Radicaal zo anders dan de losbandigheid op hun eerste schijf.
Veel van de nummers op het nieuwe album laten de verfijnde muzikaliteit van de band zien. Onder meer doordat de synthesizers een belangrijke rol zijn gaan spelen. Niet om het geluid glad te strijken maar om grenzen te verleggen. Duidelijk geevolueerd met de nadruk op de psychedelische rock. Het ene moment spannend, danweer dansbaar. Waar vervorming je ooit door de elektrische gitaren overrompelden, vleien de synthesizers je nu. Heel af en toe schakelt Goat Girl in de versnelling en krijgen we een kleine herinnering aan hun debuut.
www.konkurrent.nl
(Johan Schoenmakers)