John Lennon, Bob Marley, George Harrison, Johnny Cash, Jim Morrison en ook… Joe Strummer hoort in dit rijtje thuis! Performers die meer waren dan muzikanten. Uitgroeiden tot instituten en generaties hebben beïnvloedt. Hun muziek is de soundtrack van de tijd. Beatles, Stones, Doors en The Clash.&n[...]
Archive for April, 2021
Doug Hoekstra – The Day Deserved
Keer op keer zet ik de nieuwe cd van Doug Hoekstra op. Omdat ik ‘m erg prettig vind, zeker. Omdat ik hou van het ietwat jazzy, folkrock en theatrale karakter, de diversiteit van het materiaal en zijn kenmerkende stemgeluid. Soms een beetje TE Lou Reed of Ray Davies. Het Belgische tijdschrift Ro[...]
Betty Sue & The Hot Dots – A Coffee and a Cigarette
Ik blijf mijzelf erover verbazen hoeveel nieuwe bands er wereldwijd opduiken, zoals deze Betty Sue & the Hot Dots. Een gezelschap uit het Duitse Neustadt in een klassieke rockabilly kwartetbezetting. Nooit van gehoord, maar daar zijn ze plotsklaps helemaal voor mij uit het niets met een volwaard[...]
Scott McKeon – New Morning
De bluesrock muzikant Scott McKeon – in 1998 uitgeroepen tot ‘Young Guitarist of the Year van het tijdschrift Guitarist, heeft een reputatie opgebouwd als een van de meest gevraagde gitaristen in het Verenigd Koninkrijk. Hij werkte onder meer samen met Eric Clapton, Joe Bonamassa en Doyl[...]
Een Hommage Aan Boudewijn De Groot
Wat Johan Cruijff betekent voor het naoorlogs voetbal, daar drukt Boudewijn de Groot een belangrijke stempel op de muziek van de afgelopen decennia. Beide zijn wonderkinderen van hun generatie. Johan, helaas niet meer onder ons en Boudewijn die deze week bekend maakt te stoppen met optreden. De Dyla[...]
Alan Vega – Mutator
De naam van Alan Vega staat synoniem voor ongebreidelde, onvermoeibare creativiteit. Als kunststudent in de jaren vijftig aan het Brooklynn College en als zanger van de New Yorkse formatie Suicide. Een onomstreden legende van de ondergrondse muziekcultuur. Tot aan zijn dood in 2016, bleef zijn [...]
Middle Kids – Today We’re The Greatest
Naast wol en ingeblikt kangaroevlees levert Australië al heel lang nog een exportproduct; prima bandjes! Middle Kids uit Sydney is hier een goed voorbeeld van. Debuut Lost Friends uit 2018 stond al reeds lang in de Australische top-10. Nu is er opvolger Today we’re the greatest. De band is gefo[...]
Ryley Walker – Course In Fable
Ryley Walker is een Amerikaanse singer songwriter afkomstig uit Chicago, die pure muziek maakt. Soms klinkt hij een beetje als Donovan, Tim Buckley, Nick Drake of John Martyn. Aan de andere kant blijft hij ook regelmatig verrassende zijpaden inslaan. Zoals zijn interpretatie van de nooit uitgeb[...]
Cha Wa – My People
Wat het acht koppige gezelschap van Cha Wa heeft bereikt, is indrukwekkend. Diep geworteld in de overlevering van de Mardi Grass indieanen en talloze muzikale tradities uit New Orleans. Op diverse dagen dwalen ze in hun stad door de straten in prachtige fantasiekostuums, begeleid door ritme-instrume[...]
Etan Huijs – The Monochrome Veil
De Noord-Limburgse Etan Huijs verdient een diepe buiging. En een flinke veer in zijn kont. Maar dat heeft per definitie iedereen recht op, vind ik, die in eigen beheer een album uitbrengt. En zeker als je ook nog het bestelde product net als Etan in zijn woonomgeving zelf aan huis bezorgd. Een [...]
(Terug In De Tijd) Elf – California Country Ball
Op 11 april was het precies 46 jaar geleden dat Roger Glover met stip op 1 stond in de Nederlandse top-40 van radio Veronica. Love is All heet de single. Beroemd vanwege de getekende videoclip. De stem van de zingende kikker is van niemand anders dan Ronnie James Dio. In mei is Dio alweer elf [&hell[...]
Ted Russell Kamp – Solitaire
Een nieuw album van de Amerikaanse singer-songwriter Ted Russell Kamp is er altijd eentje om naar uit te kijken. Van zijn herkenbare geluid en composities word je blij en gaat er een zonnetje in je hart van schijnen. Als je zijn americana muziek zou categoriseren als een potje professioneel worstele[...]
The Doves – The Universal Want (2020)
Ik start mijn recensie nu eens niet met de muziek of de band, maar met de hoes. Wat een fantastische foto! Hier word ik blij van. Een hoesfoto als kunstwerk. Fotograaf is Maria Lax. Geboren in Finland en werkzaam in London. Lax werkt veel met licht, gelaagdheid en sfeer. Hier is meteen het bruggetje[...]
Low Island – If You Could Have It All Again
Leuke nieuwe bandjes met een fris geluid. Het wordt steeds moeilijker ze te ontdekken. Te veel gehoord, te veel verwend en altijd is er wel een link naar een ander gezelschap. Zou het met Low Island dan raak zijn? Welnee, ook hier hoor ik ingrediënten die ik elders hoor, maar heel erg is het niet [[...]
Ledfoot – Black Valley
De in Noorwegen residerende Amerikaan Tim Scott McConnell timmert al een fikse tijd aan de muzikale weg. Als onderdeel van het zigeuner folkrock bandje The Havalinas, blues en popachtig, ondersteund door elektrische gitaren onder zijn eigen naam of akoestisch met duistere blueselementen onder het ps[...]
El Michels Affair – Yeti Season
In de categorie ‘op het verkeerde been gezet’ heb ik nu het album “Yeti Season van El Michels Affair uit mijn recensie stapel geplukt. Het geheel – albumtitel en bandnaam verpakt in een afgrijselijke en lachwekkende hoes wekt verwarring bij mij op. Is dit serieus bedoeld? Een[...]
Esther Rose – How Many Times
Zangeres Esther Rose, 33 jaar, werd geboren in Detroit, Michigan, en verhuisde op nieuwjaarsdag in 2010 naar de Franse wijk van New Orleans, Louisiana. Tegenwoordig woont ze drie blokken van de dijk in NOLA’s Holy Cross, en beheert ze een kunstgalerie in de Franse wijk. Het lot lijkt aan Esthe[...]
Avishai Cohen – Two Roses
De Israëlische Avishai Cohen weet me elke keer weer te verrassen: dan weer een jazz-album met pop-invloeden, dan weer met zang, een minimale bezetting of zoals nu met een orkest. Optreden met een orkest is niet heel nieuw voor artiesten uit de pop/rock/jazz wereld, maar Avishai wilde dit blijkbaar [...]
Fruit Bats – The Pet Parade
Na twintig jaar en acht studio albums moet Eric D. Johnson – de man achter de Amerikaanse indiefolk formatie Fruit Bats en het gelegenheidsgezelschap The Bonny Light Horseman, inmiddels wel weten hoe je een plaat in elkaar zet. En hoewel de band nooit de superstatus heeft bereikt van The Band of H[...]
Noga Erez – Kids
Hoe ik het ook probeer, het lukte me maar niet om een album in het rapgenre te vinden dat ik na een paar nummers niet uitzet. Te veel van hetzelfde, niet boeiend, gewoon saai of een allergisch vlekkerige reactie op mijn lichaam. Waarom ik wel gekluisterd blijft luisteren naar het album van de Israel[...]