Rostam Batmanglij is al een tijdje bezig om het wiel uit te vinden. Eerst tot 2016 als producer, multi-instrumentalist en de creatieve, hardwerkende motor van het bandje Vampire Weekend En nu dus alweer zijn tweede soloplaat onder zijn voornaam, die je weer niet moet verwarren met de grote Perzische held uit de tiende eeuw.

“Changephobia” komt na een paar jaar, waarin hij voornamelijk schreef en actief was als producer en multi-instrumentalist voor acts als Maggie Rogers, Clairo en Haim. De albumtitel van Rostams nieuwe plaat verwijst naar angst voor het onbekende. Voor een toekomst die nog niet bekend is, waarin tradities constant veranderen. Het onvermogen om de klimaatcrisis het hoofd te bieden, heeft ook te maken met onze onwil om te veranderen. “Wat houdt ons tegen? mijmert hij tegen de website van Newstatesman.

Hoewel een deel van zijn werk hem richting het gangbare popmuziek genre heeft gebracht vergelijkt hij de Bilboard Hot 100 met een verleidelijke klif voor mensen die liedjes schrijven, platen opnemen en naar LA verhuizen. Wat misschien ook weer verklaart waarom hij stopte met Vampire Weekend net toen de band zijn commerciële hoogtepunt leek te bereiken.

Dat een flinke koortspiek inspirerend kan werken hebben we gezien bij Neil Young. Die kreeg indertijd in no-time nummers als Down By The River, Cowgirl In The Sand en Cinnamon Girl vrij soepel uit zijn vingers. Rostam doet op zijn nieuwe plaat hetzelfde met het zweverige These Kids We Knew toen hij in maart van het afgelopen jaar zich een week zwaar ziek voeld van Covid-19.

“Changephobia” is een subliem, openhartig, eerlijk en persoonlijk hoogstandje met jazzy en r&b invloeden. Mede door toedoen van baritonsaxofonist Henry Solomon. Rostams stemgeluid klinkt zacht, de muziek kalmerend. Terwijl zijn debuutalbum intiem en medelevend aanvoelde, maakt zijn opvolger een sprong voorwaarts door zijn persoonlijke levenservaringen als homoseksuele man van Iraanse afkomst met ons te delen.

www.officialrostam.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)