RSS

The Dream Syndicate – Ultraviolet Battle Hymns and True Confessions

Soms is het helemaal niet erg om er een tijdje tussenuit te knijpen en je te bezinnen op wat je allemaal nog wilt doen en bereiken in je muzikale leven. Zanger en gitarist Steve Wynn, de drijvende kracht achter The Dream Syndicate deed het zeven jaar nadat hij met zijn band vooral bekendheid vergaarde met het in 1982 verschenen debuutalbum The Days Of Wine and Roses. Een van de hoogtepunten van de Paisley Underground stroming met een voorliefde voor het psychedelische geluid van de jaren zestig. Met Wynns aan Lou Reed verwante flegmatieke zangstijl, Karl Precoda’s verschroeiende gitaarexplosies, samen met het basspel en de occasionele zang van de enigmatische Kendra Smith, en het voortstuwende drumwerk van Dennis Duck.

Na deze plaat met de inmiddels opgebouwde, legendarische status stonden de grote platenmaatschappijen te dringen en eisten een meer mainstream geluid. Met als gevolg datThe Dream Syndicate steeds minder opviel en vervolgens in 1989 een gewisse dood leed .

Drie en twintig jaar later beleven oudgedienden Steve Wynn en drummer Dennis Duck in een verder iets andere bezetting een verrassende wederopstanding wat anno 2022 resulteert in Ultraviolet Battle Hymns and True Confessions. De vierde alweer sinds de veelbelovende doorstart en het comeback album How Did I Found Myself Here uit 2017.

Onder het motto ´vooruitkijken zonder het verleden te vergeten´ toert de band momenteel met een rugzak vol herinneringen de wereld rond waarop de volledige aandacht is gericht op het debuutalbum uit 1982, waarbij bovendien het recentere werk niet wordt vergeten.

Waar The Days Of Wine and Roses een flink portie dwarse rebellie uitstraalde kent Ultraviolet Battle Hymns and True Confessions meer berusting en controle dan de onstuimigheid van toen. Er mag kennelijk nauwelijks nog geexcelleerd worden, terwijl het nieuwe materiaal zich er best voor leent. De composities schreeuwen dan niet meer zo om aandacht, ze klinken wel, samen met het toetsenwerk van Chris Cacavas (Green On Red) erg melodieus en bovenal zeer smakelijk. Je hoort mij dan ook niet zeuren, ook al is het Paisley Underground geluid inmiddels steeds minder aanwezig.

22-10: Utrecht, Ekko

www.thedreamsyndicate.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)


Comments are closed.