Laat ik beginnen om te zeggen dat de dubbelaar El Tiradito een verzoek is van de trouwe aanhang aan de Schotse singer-songwriter Dean Owens. Als voorloper van het volwaardige en lekker wegluisterende Siner’s Shrine verscheen twee jaar geleden in beperkte oplage The Desert Trilogy. Een muzikale[...]
Archive for May, 2023
Matthews Southern Comfort – The Woodstock Album
Wat zijn nou de beste herinterpretaties? Zijn dat die nummers die de uitvoerder zich helemaal eigen gemaakt heeft waardoor het origineel bijna onherkenbaar is geworden? Of zijn dat de klakkeloze kopieën? Ik zoek het persoonlijk in de herkenbaarheid met een eigen, frisse smoel. Dan rest nog de vraag[...]
Andy Fairweather Low – Flang Dang
Miljoenen mensen zagen hem ooit optreden en wellicht nog meer hoorden zijn verfijnde gitaarspel. Toch zal de naam Andy Fairweather Low niet bij iedereen bekend in de oren klinken. Het heeft even geduurd. Maar opeens stapt de Britse veteraan weer in de schijnwerpers met een solo-album. Een van ‘[...]
Brian Dunne – Loser On The Ropes
Anderhalf jaar geleden beleefde de Amerikaanse singer-songwriter Brian Dunne een omgekeerde American Dream. Het is Danny Vera, die hem binnenhaalt op zijn label Pressure Make Diamonds om de zwaar ondergewaardeerde muzikant met zijn smaakvolle liedjes een duwtje in de rug te geven. Een unieke kans op[...]
En Attendant Ana – Principia
Parijs is de stad van muziek en liefde. Het is een magische plek van de Mona Lisa, de Eiffeltoren, Arc de Triomphe, Sace Coeur en de oevers langs de Seine. Het is echter ook een plek die altijd al een liefdesrelatie met muziek heeft gehad. Jim Morrison ligt er begraven en Serge Gainsbourg, Franco[...]
Spinvis – Be-Bop-A-Lula
Op het moment dat ik maandagavond in de virtuele pen klom om mijn oordeel over Be-Bop-A-Lula te verkondigen neemt Erik de Jong (Spinvis) de Lennaert Nijgh prijs in ontvangst voor de beste tekstdichter van dit moment. Een terechte winnaar die meer dan twintig jaar boeit en verbaast met zijn talent om[...]
Lael Neale – Star Eaters Delight
De muzikale carrière van Lael Neale is een soort expeditie geweest. Op zoek naar zichzelf. Haar eerste album I’ll Be Your Man (2015) was een lovenswaardig, melancholische en gepolijste folk en indiepopdebuut met een zachte countrytwang, die herinneringen opriep aan Joni Mitchell en Mazzy S[...]
Imperial Crowns – Terug in de Leidse QBUS op 23 mei
Eindelijk. Na de pandemie is de fenomenale Imperial Crowns uit Los Angeles op dinsdag 23 mei weer terug op het podium van de Leidse QBus. Uiterst begenadigde muzikanten met een ijzersterke live-reputatie. Kom allen en geniet! Dan kan ik van alles nog over ze vertellen, maar je moet het gewoon ervare[...]
Craven Faults – Standers
Ik heb het en zal het nooit begrijpen. De dagbladen die zich verdringen om zo snel mogelijk een stukje voor de lezer aan te bieden over nieuw werk van een oudheid, zoals nu met Seven Psalms van Paul Simon. Het album met 1 lang nummer over zijn geloof en het nieuws dat hij het grote […][...]
Robin Kester – Honeycomb Shades
Het is de kunst om te boeien, schreef ondergetekende drie jaar geleden over de dromerige voordracht op het twee en twintig minuten durende en het zeven nummers tellende This Is Not A Democrazy. Een plaat waarmee de Rotterdamse Robin Kester de internationale aandacht trok en verdiende om in de schijn[...]
Resurrectionists – Now That We Are All Ghosts
Eigenlijk vraag ik mij wel eens af voor wie ik een stukje schrijf. Het Altcountryforum heeft prima bezoekersaantallen, maar hoeveel lezers zouden naast het bijhouden van de nieuwe releases er daadwerkelijk op basis van de recensie een cd aanschaffen? Dan vraag ik mij al helemaal af wie op een stukje[...]
Lucero – Should’ve Learned By Now
Wat zouden we zijn zonder de pakket en postbezorging van DHL? Dolgelukkig. Het lukt ze geregeld om pakketjes op mysterieuze wijze te laten verdwijnen. Zo ook een tijd geleden met mijn brievenbuspakketje met de nieuwe cd van het cowpunk gezelschap Lucero. Nooit ontvangen, dus dat werd op een gegeven [...]
The Mother Hips – When We Disappear
Eindelijk heb ik ruimte voor een eigen keuze, want het Amerikaanse gezelschap The Mother Hips mag ook bij het Altcountryforum niet ontbreken. Bluesachtige rock en folkrock met een dikke knipoog naar The Band, The Buffalo Springfield, The Beach Boys en The Byrds. Een en dertig jaar na het in eigen be[...]
Shame – Food For Worms
Bij een willekeurige greep in de stapel met zelfgebrande cd’s van digitale downloads beland ik dit keer bij een van de beloftevolle bands in de beste Britse postpunk formatie Shame. De platenmaatschappijen worden steeds minder gretig om de schrijvende pers fysieke producten toe te sturen, die[...]
Durand Jones – Wait Til I Get Over
Alsof ik een stomp in mijn maag kreeg, zo kwam de eerste luisterbeurt van Durand Jones’ eerste solowerk binnen. Even naar adem snakken en tranen in de ogen. Hij neemt ons op Wait Til I Get Over namelijk mee naar Hillaryville, Louisiana, waar hij is opgegroeid. Een ooit bloeiende, zelfvoorziene[...]
Straf – Zeppelin!
Vroeger kwam je wel vaker bandnamen tegen die tegenwoordig met het wereldwijde internet slecht google-baar zouden wezen. Je moet wel uitzonderlijk verknipt zijn om in deze tijd je bandje Straf te noemen. Een zevenkoppig collectief, dat met zoals zij het zelf noemen, pompende polderpolka, melancholis[...]
Unknown Mortal Orchestra – V
Eigenzinnig is eigenlijk nog een flink understatement voor het levenswerk van Unknown Mortal Orchestra, waarvan Ruban Nielson het creatieve brein is. Het do-it-yourself karakter en het soms doelbewust amateuristische geluid staan vooralsnog hoog in het vaandel. V is UMO’s nieuwe wapenfeit, die[...]
Death and Vanilla – Flicker
Na een tijdje droog te hebben gestaan is ondergetekende aan een flinke opmars bezig met schrijven. Het plezier is gelukkig weer terug. En er ligt een flinke berg aan nieuw werk op mij te wachten. Jammergenoeg heb ik maar twee armen van God gekregen, maar ik doe mijn best. Het nieuwe Flicker van het [...]
White Rose Motor Oil – The Gift of Poison
Leef je regelmatig onder een steen dan heb je twee keuzes: je doet er wat aan of je kruip terug. Want het tweekoppige White Rose Motor Oil uit Denver, Colorado verdient met het toegankelijke The Gift Of Poison wat mij betreft de volle aadacht. Eryn DeSomer (gitaar en zang) en Keith Hoerig-DeSomer (d[...]
The Nude Party – Rides On
Het gelijknamige debuut uit 2018 en de twee jaar later verschenen opvolger Minight Minor van The Nude Party heb ik gemist. Dan grijp ik maar even terug naar de talloze streamingdiensten om de achterstand in te halen. Warm en zonnig klinkend met een tijdloze kwaliteit en een groot nostalgisch karakte[...]