Eigenlijk vraag ik mij wel eens af voor wie ik een stukje schrijf. Het Altcountryforum heeft prima bezoekersaantallen, maar hoeveel lezers zouden naast het bijhouden van de nieuwe releases er daadwerkelijk op basis van de recensie een cd aanschaffen? Dan vraag ik mij al helemaal af wie op een stukje zit te wachten van de ver onder radar opererende formatie Resurrectionists. En dat is niet onaardig bedoeld. Ik vermoed namelijk dat het aantal vies zal tegenvallen. Het is gewoon anders, en heeft wel wat gewenningstijd nodig. Het is soms ook moeilijk doen, waarbij ik dan moet denken aan bands als Yo La Tengo, Pere Ubu en door zanger, gitarist en banjospeler Joe Canon gekscherend doom country is genoemd.

Tijd is een terugkerend thema op Now That We Are All Ghosts. Een verlangen naar het verleden en een onderliggende angst voor de toekomst. En hoewel de liedjes klinken alsof ze over de pandemie gaan, zijn de teksten al in 2019 geschreven. Zoals de angstige gedachten van een persoon die binnenshuis opgesloten zit en wordt overgelaten aan de overpeinzingen van zijn eigen geest.

https://resurrectionistsmke.bandcamp.com/album/now-that-we-are-all-ghosts

(Johan Schoenmakers)