Het is de kunst om te boeien, schreef ondergetekende drie jaar geleden over de dromerige voordracht op het twee en twintig minuten durende en het zeven nummers tellende This Is Not A Democrazy. Een plaat waarmee de Rotterdamse Robin Kester de internationale aandacht trok en verdiende om in de schijnwerpers te staan. Een enorme vooruitgang ten opzichte van het ‘bloemetjesjurk’ niveau van het twee jaar eerder uitgebrachte akoestische mini-album Peel The Skin.

Van een echt debuut is met het verschijnen van Honeycomb Shades dan ook in mijn ogen geen sprake meer, waarop zij net als op haar voorganger samenwerkte met Marien Dorleijn van de alternatieve rockformatie Moss. Het geheel klinkt gelaagder, betoverend, hypnotiserend, fris en opbeurend in een weelderig gearrangeerd, electronisch jasje.

Perfect uitgebalanceerd met een stel vakkundige muzikanten aan haar zijde onder wie Sam van Hoogstraten (gitaar), Stef Koenis (toetsen), Thijs Visscher (basgitaar, synthesizer) en drummer Joep van Osch. Een band die al jaren consistent haar kompanen zijn en goed op elkaar zijn ingespeeld. Resulterend in een boeiend en gevarieerd indiepop album met een weemoedig kantje vol persoonlijke verhalen, die de luisteraar op het puntje van de stoel laat zitten. Heerlijke liedjes met een eigen smoel en een uitlaatklep om haar emoties los te laten. Daarin schuilt de schoonheid van Kesters nieuwe plaat.

03-06: Hulst, Vestrock
18-06: Landgraaf, Pinkpop
24-06: Amsterdam, Vondelpark Openluchttheater
25-06: Utrecht, Broese
18-07: Nijmegen, Valkhof Festival
13-08: Heerlen, Booch?

https://showcase.fm/robinkester

(Johan Schoenmakers)