Als een stel oudjes na tig jaar met nieuw plaatwerk op de proppen komt is het zogenaamd wereldnieuws met duizelingwekkend veel recensies tot gevolg. Zelfs Johan Derksen zat in het programma Vandaag Inside te pronken met zijn die middag gekochte exemplaar van Hackney Diamonds. Goh, wow maar als de zeer getalenteerde Californische zangeres Victoria Bailey A Cowgirl Rides On uitbrengt blijf het opvallend stil op radio en tv en in de dagbladen. Zij en vele onder de radar opererende artiesten zonder een dikke, vette bankrekening hebben die belangstelling juist keihard nodig voor de broodnodige inkomsten,

Bailey verbaasde mij drie jaar geleden met haar solodebuut ‘Jesus, Red Wine & Patsy Cline’, maar met een nieuwe verzameling liedjes op deze plaat heeft zij de lat een stuk hoger gelegd. Meer uitgekleed en een stuk rauwer dan op haar honky tonk debuut, die zo nu en dan doet denken aan Carter Sampson, Iris Dement en Kacey Musgraves. Een teder en opvallend intiem countrygeluid met Brian Whelan (gitaar), Ted Russell Kamp (bas), Jeremy Long (pedal steel, Dobro), Philip Glenn (viool, mandoline, banjo) en Leeann Skoda (achtergrondzang), dat live in een ruimte is vastgelegd. Maar het is Victoria Bailey die de aandacht opeist met haar door roots beïnvloede liedjes en openhartige verhalen. Liefhebbers van het .americana, country, folk en bluegrass genre zullen hun vingers erbij aflikken.

Geïnspireerd door het boek Distant Skies van Melissa Priblo Chapman, dat gebaseerd is op het waargebeurde verhaal van een vrouw die met haar paard van New York naar Californië reed, opent het titelnummer een plaat vol hoop, geloof en liefdesverdriet. Resulterend in een meeslepende en persoonlijke luisterervaring. Muziek met een goed gevoel, dat nostalgisch en ouderwets overkomt.

https://www.victoriabaileymusic.com/

(Johan Schoenmakers)