De een (OOR) vindt The 1975 de leukste mainstreampopband met een karakteristiek eigen geluid. De ander (Dansende Beren) mist het experimentele karakter van hun vroege werk. Ik noem het volwassenheid. En AtWood magazine prijst Being Funny In A Foreign Language aan als een verbluffend meesterwerk. Het[...]
Archive for the ‘Overig’ Category
Man The Lifeboats – Soul Of Albion
Na een seconde of tien weet je al waar je mee te maken hebt. Feestrock en kroegmuziek met een groot meebrul karakter, waarbij op twee nummers na behoorlijk de vaart erin wordt gehouden. De sfeer is gezet. Soul Of Albion is het tweede album van een vijftal Londense oproerkraaiers, wiens folky punk ze[...]
The Blackwater Fever – Temptator!
Het nieuwe jaar is inmiddels twee weken onderweg en mondjesmaat ontvang ik nieuw werk voor een later tijdstip. Het blijft dus nog heel even terugvallen op het afgelopen jaar. Maar er is nog genoeg om over te schrijven, die onder de radar blijven en tussen de wal en het schip dreigen te vallen. Zoals[...]
Triptides – So Many Days
Bij de muziek van het driekoppige Triptides moet ik altijd aan Californië denken. De jaren zestig van The Byrds, Pink Floyd, The Zombies, The Doors. Die toer dus. De heerlijk galmende geestverruimende en hallucinerende psychedelica, zwevend op een roze wolk met de Rickenbacher en een dreinend orgel[...]
American Thrills – Parted Ways
Na de release van twee ep’s heeft het uit Connecticut afkomstige gezelschap American Thrills hun debuutalbum ‘Parted Ways’ uitgebracht. Negen nummers met eerlijke en melodieuze punkrock en invloeden van het vroege werk van The Gaslight Anthem, Goo Goo Dolls en Two Cow Garage. Boven[...]
Gemma Laurence – Lavender
Delicaat, intiem, gepassioneerd, sfeervol, oprecht, bitterzoet, zomaar wat treftwoorden om het werk van het Amerikaanse Main afkomstiger singer/songwriter Gemma Laurence te omschrijven. Muziek die je het liefst voor jezelf houd. Wat een jaar was 2022 het voor haar. De singles Adrienne en Lavender, e[...]
Gabe Lee – The Hometown Kid
De jaarlijkste inhaalslag in de eerste maand van het nieuwe jaar levert zoals altijd een aantal aangename momenten op, die ik de lezers niet wil ontnemen. Goede muziek die wat mij betreft onterecht onder de radar blijft van de alledaagse media. De schijnwerper is vandaag voor Iemand die de afgelopen[...]
Five Hundred Bucks – $500
Wanneer je als recensent het internet goed afspeurt en niet afwacht totdat een promoter of platenmaatschappij jou een fysiek product of download toestuurt, kom je nog weleens tot leuke ontdekkingen. Zoals het debuutalbum $500 van het Amerikaanse gezelschap Five Hundred Bucks. Die gasten weten hoe z[...]
The Mysterines – Reeling
2022 markeerde niet alleen de heropening van de wereld maar ook de release van het debuutalbum Reeling van de Merseyside altrockers The Mysterines. Een plaat waarmee de hardwerkende band uit Liverpool met Lia Metcalfe´s krachtige, verleidelijke strot en een hoeveelheid aan explosieve grunge rock ee[...]
Concrete Prairie – Concrete Prairie
Overal gonste vorig jaar in eigen land de naam van dit kwintet uit Bath, Somerset en werd het gelijknamige debuutalbum van Concrete Prairie in de Britse muziekpers met superlatieven onthaald. Bestaande uit Joe Faulkner (gitaar, mondharmonica, zang), Adam Greeves (mandoline, mondharmonica, zang), D[...]
Lean Year – Sides
Soms vraag ik mij af hoe ik vandaag de dag het vroeger toonaangevende muziekkrant OOR moet klassificeren als ik de jaarlijstjes van de recensenten doorneem. Met hoge noteringen voor platen van Harry Styles (!) en Taylor Swift (!). Waar ik in mijn tienerjaren de krantjes letterlijk kapot las op zoek [...]
Anthony D’Amato – At First There Was Nothing
Met weemoed denk ik nog weleens terug aan de tijd dat de aan de Princeton universiteit studerende Anthony D’Amato op zijn slaapkamer als volleerd doe-het-zelver een viertal folkalbums had opgenomen. Een singer-songwriter die pas bredere bekendheid verwierf nadat hij enkele jaren later werd opg[...]
The Claudettes – Go Out!
Johnny Iguana (piano/keyboards) en drummer Michael Gaskey hebben als The Claudettes een lange weg afgelegd. Gerespecteerde muzikanten die twaalf jaar geleden via Claudette’s bar de kans kregen hun muzikale talenten te tonen met instrumentale blues geïnjecteerde energieke jazz en soul. Wat re[...]
Fantastic Cat – The Very Best Of
Net als half Nederland was ondergetekende geveld door de griep. Nu het hoesten en de hiermee gepaard gaande piepende ademhaling matigt is de zin van het schrijven weer boven komen drijven. Omdat releases in een nieuw jaar in de regel traag op gang komen vat ik de maand Januari altijd op om iets te d[...]
Ian Noe – River Fools & Mountain Saints
Met weemoed ga ik afscheid nemen van Ian noe en zijn nieuwe plaat River Fools & Mountain Saints. Een van mijn favoriete albums uit mijn cd-wisselaar, dat alleen door mij nog onbesproken albums bevat. Een plaat die in de lente verscheen en die ik lang heeft mogen koesteren. Nu is het zo ver. Een [...]
Nicky Egan – This Life
Nu ik bijna door mijn fysieke recensie exemplaren heen ben heb ik de mogelijkheid wat meer om mij heen te kijken. En dan stuit ik op het nieuwe album van zangeres en multi-instrumentaliste Nicky Egan, die bij ons ver onder de radar opereert maar in eigen land de nodige aandacht krijgt die zij verdie[...]
MICH – NUTS
Om te beginnen en voor alle duidelijkheid: MICH spreek je uit als MIG en is geen band maar een studioproject van Pieter (Piet Parra) Jansen , Sofie Winterson, Bastiaan Bosma, Rimer London en Mick Johan. NUTS is inmiddels het derde album, dat op verzoek van het platenlabel Excelsior ondersteund gaat [...]
Fleur – Bouquet Champêtre
We schrijven oudejaarsavond 2020, als de nog vrij onbekende Floor Henkelman onder het meer internationaal klinkende pseudoniem Fleur twee Franstalige liedjes serveert in de pilotuitzending van Matthijs Gaat Door. Een kennismaking met haar voor velen maar niet voor mij, want het jaar ervoor had ik ha[...]
Asgeir – Time On My Hands
In eigen land is de IJslander Asgeir (Trausti Einarsson) een muzikale wereldster. Had een onherstelbare rugblessure hem op 17 jarige leeftijd niet dwarsgezeten was hij waarschijnlijk een gevierd speerwerper geweest, die aan de Olympische Spelen had deelgenomen. Zijn sportdroom viel in duigen, maar i[...]
NNAMDÏ – Please Have A Seat
De luisteraar uitdagen en verrassen en zichzelf in een brede waaier aan stijlen presenteren, dat staat voor NNAMDÏ en Please Have A Seat. Van progrock en gospel tot avantpop en een stukje shoegaze tot metal, bubblegumpop en hiphop, waardoor hij wordt beschouwd als een volbloed weirdo van de indie[...]