De Amerikaanse singer-songwriter Chris Volpe heeft lef. Want welke hedendaagse muzikant durft het nog aan om een cd te openen met een nummer dat ruim zeven (!) minuten duurt? Veel zullen dat er alleszins niet zijn, in een maatschappij waarin zo wat alles steeds sneller en functioneler moet verlopen. En waarin sommige luisteraars al afhaken na amper twee of drie minuten omdat hun aandacht dan onwillekeurig verslapt.
Maar goed, met ‘Afraid Of The Dark’, de langgerekte openingtrack van zijn tweede cd ‘Shipwrecked!’, zwemt Chris Volpe een beetje tegen de gangbare stroom in. En dat lukt hem meer dan aardig want ‘Afraid Of The Dark’ is wat mij betreft een van de betere nummers op deze aangename cd.
Op ‘Shipwrecked!’, dat zeer toegankelijk en transparant geproduceerd werd door grammy-winnaar Phil Harris (Tim O’Brien, Sarah Siskind, Doc Watson), kan Volpe rekenen op de gewaardeerde medewerking van enkele bijzonder begaafde muzikanten die ervoor zorgen dat zijn heldere en soms lichtjes swingende composities een perfect passend muzikaal jasje krijgen aangemeten. Zo is de pedal steel gitaar van Donnie Herron (Bob Dylan, BR549) bepalend voor de toonkleur van ‘Afraid Of The Dark’, en worden het opgewekte ‘Don’t Go’ en ‘Dusty Bibles’ – dat trouwens ook afklokt op ruim zeven minuten – volledig gedragen door de basklarinet en bassaxofoon van Jeff Coffin (Dave Matthews Band).
Naast de eerder genoemde songs verdienen ook ‘No Relief’ en ‘Where I Bury My Words’ een extra vermelding. De eerste wegens de subtiele banjo- en mondharmonicatoets, de tweede omdat het een absolute prachtsong is: een mooie zanglijn, uitstekende lyrics, heerlijk arrangement (met opnieuw die zalige pedal steel van Herron en heel fijnzinnig akoestisch gitaarwerk van Chris Volpe zelf).