Drie muzikanten uit de stal van het in Leeds gevestigde folklabel No Masters hebben op het album Get Well Soon hun krachten gebundeld. Hoezeer de bijdragen van Jude Abbott en Neil Ferguson ook gewaardeerd worden, het is toch vooral Jo Freya die de hoofdrol naar zich toetrekt. Naast de solozang is zij verantwoordelijk voor een aantal voor dit album geschreven liedjes. Aangevuld met covers van Ray Hearne, Lal Waterson, Christine Collins en Andy Partridge plus een tweetal door Jo gearrangeerde traditionals levert dat een gevarieerd repertoire op. De zangeres die onlangs acte de presence gaf bij het jubileumalbum van het Nederlandse folkgezelschap Maalstroom, beschikt over een aangenaam stemgeluid waarmee ze de diverse stijlgebieden op dit album weet te verfraaien.

Direct al in het openingslied Real Men Can Wear Pink van Boff Whalley gooit ze haar vocale troeven op tafel middels een glasheldere voordracht in een lied dat door de combinatie van folkpop en luisterrijke brasspartijen perfect aansluit op het werk van groepen als Brass Monkey, Beirut en Bellowhead. Het is een combinatie waar de groep ook in andere verwante liedjes opmerkelijk goed mee uit te voeten kan. Voeg daar een tweetal fraaie instrumentals als Cornwall plus het Spaans getoonzette My Life With Margarita en het adembenemende met gepaste accordeonflarden opgesierde Glass House Mazurka aan toe en je zit als folkliefhebber al helemaal op het goede spoor. Om de laatste twijfels weg te nemen excelleert Jo in de traditional Entre Le Boeuf/Food & Donkeys waarna voor alle zekerheid Partridge’s Dear God met stemmige barokke strijkerspartijen naar grote hoogte gevoerd wordt.

http://freyamusic.co.uk/cmssimple/index.php?page=Freya-Abbott-Ferguson

(Koos Gijsman)