De gemiddelde Nederlandse popliefhebber kent Engelsman Dave Stewart vooral van de megahit Lily Was Here die hij scoorde met Candy Dulfer. Natuurlijk genoot hij in een eerder stadium een reputatie als muzikale wederhelft van de bevallige Annie Lennox. Onder de vlag Eurythmics stond het duo begin tachtiger jaren garant voor een reeks hits waarin voor een groot publiek het beste van new wave op smaak werd gebracht met pretenties op het choreografische vlak. In de tussenliggende periode produceerde hij een aantal soloalbums die echter bij lange na niet de aandacht kregen die van hun voorgangers klassiekers in een genre gemaakt hadden. De eerdere samenwerking met Steve Nicks dit jaar blijkt een indicatie te zijn geweest voor de hernieuwde pretenties van Stewart opnieuw een groot publiek aan zich te binden.

Luisterend naar het repertoire op dit album is dat een wat ouder publiek. De referenties naar het verleden zijn talrijk. In dat kader spreekt zowel de titel als het klankbeeld van opener So Long Ago boekdelen. Aangelengd met broeierig gitaarspel, opzwepende bas- en drumpartijen, Hammondorgel en een patent dameskoor neemt Stewart ons mee naar de hoogtijdagen van The Rolling Stones ten tijden van Exile On Mainstreet. Het is een procédé dat hij elders nog een keer herhaalt, terwijl tevens liedjes met raakvlakken met een vroege Dylan ingepast zijn. Een royale greep uit de americanaruif zorgt voor een goed passende verbreding van het muzikale kader.

Conform zijn gewoonte heeft Stewart zich ook op dit album omringd met vocalisten die zowel individueel als in groepsverband het niveau van dit album optillen. Naast Stevie Nicks en Martina McBride zijn het vooral The Sweetback Sisters die op dit in Nashville opgenomen album de gelegenheid benutten hun reputatie weer wat op te schalen. Waardoor en passant Dave Stewart bewijst nog altijd het beste uit zijn vrouwelijke medemuzikanten te kunnen halen.

www.davestewart.com

(Koos Gijsman)