Je kunt je afvragen wat Hollis Brown doet op een bluesfestival, maar de organisatie had, met name in het café, ruimte gelaten voor rootsmuziek. Jullie begrijpen dat de delegatie van Altcountryforum vooral daar te vinden was. Het was wachten totdat Hollis Brown om negen uur het podium betrad. De New Yorkse rootsband, vernoemd naar een song van Bob Dylan, werd in 2009 opgericht door zanger Miki Montali en gitarist Jonathan Bonilla en heeft door de jaren heen door het vele optreden in ons land hier een kleine schare fanatieke fans rondom zich weten te verzamelen.
Wij willen ons niet tot die groep rekenen, maar het was voor de ons wel de act waar we het meest naar hadden uitgekeken op dit met zonovergoten Ospel Blues festival (een aanrader voor ons allemaal, dit uiterst gemoedelijke kleinschalige festival). En we waren niet de enigen die uitkeken naar dit concert, het was duidelijk dat er in de aanvankelijk slecht gevulde tent een select groepje die-hard-fans aan de rand van het podium had verzameld. Een schare die de nummers uit volle borst konden meezingen.
De band trapte af met de recente single “Run right to you”. Onder leiding van de charismatische frontman Mike Montali en onder het motto “niet lullen maar spelen” speelde Hollis Brown de steeds voller wordende tent volledig plat. In hoog tempo werden de nummers van onder meer de albums 3 Shots, Ride on the train en het debuutalbum Nothing & The Famous No One vol overgave de tent ingeslingerd. Ride On The Train vormde de inleiding tot het laatste deel van het concert, met daarbij een nieuw nummer “Blood From A Stone”. Het optreden werd afgesloten met het meeslepende John Wayne, met daarin een hoofdrol voor gitarist Jonathan Bonilla. Een nummer dat associaties oproept met Neil Youngs “like a Hurricane”.
Op een toegift had de band duidelijk niet gerekend. Montali had na de reguliere set zijn plectrum al weggegeven aan één van de diehardfans en de zanger moest eerst op zoek naar zijn plectrum, voordat Tom Petty’s “American Girl” kon worden ingezet. Een waardig slot van een prachtoptreden. Hollis Brown was voor ons het hoogtepunt van Moulin Blues 2018.
(Theo Koot)